ВЯРЭ'ПАУКА м., ж. перан. Няўклюда. От, вярэпаўка, йбязацяльна трэба панаразьліваць, панараскідаць, хіба ж няможна акуратней! ГАМЯНУ'ЦЬ зак. Моцна ўдарыць, піхнуць. Гамянуў, што чуць падняўся, яшчэ i сёння, чую, плячо баліць. ГЕ'СТАРКА ж. экспр. Вострая на язык, бесклапотная, шустрая жанчына. Рестарт еэта, крыху перахрысьціць агарод i ўжэ гатова бегчы языком малойь. ГНЯВЫ ' мн. Гнеў, крыўда. От, яшчэ некія гнявы тут, каб было з-за чаго, а то ж з-за ярунды гневацца, па году не хадзіць адзін к другому. ГРЭ'ЛЬМА прысл. Нечакана» раптоўиа. Нала я c no'ля, a сабака выскачыў аднекуль i грэльма кінецца на мяне, аж язык адняло. ДАУНА' м., ж. Надакучлівы Чалавек, зануда. Гэта ж такі даўна галава ўжз забалела ад адных i тых жа разгавораў. ДЖВАТАЦЬ незак. Стукаць, бразгаць. Паціхеньку джвагае на дварэ, трэба ж нечым заняцца, от i джвагае. ДЗЬВІЖЭ'ЦЬ незак. Трымцець (ад напружанни). Яна высока залезла, мацуецца, што аж гальлё дзьвіжыць. ДЛЯЖАЦЬ незак. Гаманіць. Пакуль длякалі, стаялі, i час прайшоў. ДО 'ДАЛЬ м. Гультай. Hy i додаль ты, заняўся б чымнібудзь, а то ходзіш з вугла ў вугал. ДРАСЬЛ ё 'Н м. Драсён. Асьцярожна — драсьлён горкі, i ня дай бог вочы ня тры, а то спасу ня будзя. ДРЫ 'НДА, ДРЫНДУ'ЛЯ ж. Шалахвостка. Hy i дрында, калі ты ўжэ асьцяпянісься. А ты дрындуля, ужэ лажыся, хваціць, пара спаць. ДРЫНДАВАГЦЬ незак. Шалець, заўзята танцаваць. Hy i надрындаваўся, мо сто патоў выступіла, гэта ж трэба так дрындаваць. ДУ'БЕЛЬТЫ мн. Дубэльты. У нас у мыцяльнум акне дубельты стаяцъ, трэба даўно ўжэ выняць, а то i лета пройдзя так. ДУ 'НДЗЩЬ незак. 1. Бубніць. Дундзіць сабе пад нос, што нічога нельга разабраць. 2. Ссаць. О, дундзіць, як парася, аж смокат раздаецца. ЗБУ'ЦЯЦЬ зак. Згніць. Трэба растрэсьці салому, а то ўся збуцяе. ЗЬДЗЯ'ЖЬЩЬ зак. Моцна ўдарыць, стукнуць. Як
Дадатковыя словы
noля, вярэпаука, гестарка, збуцяць, зьдзяж, напружаннй, раптоўйа, януць
6 👁