насаджаны тры камыні; тоді трэба дві корбы [ручкі]; а всі тры точылы булы над корытом з водою. ТОЧЬГТЫДОЗУБГНЬНЯ. Тачыць серп з абодвух бакоў, каб яны былі роўныя перад тым, як назубляты. ТРЬГБА ж. Шасцярня. У бормашыны мыж колысом i патроном есьця шэ дві трыбы. ТЭ'БЫЛЬ м. Тэбель. Тэбыль завшэ білымый за свырдёла. ТЯ'ПКА ж. Матыка. Кбпочкы i тяпкы мы робылы з м'ягкого міталу. УКОВА'ТЫ зак. Падкавадь. Шоб уковаты коня, трэба обчыстыты копыта, выріхтуваты подкову i допустыты ŭiŭi до копыта, прыбыты кіньскымы гозьдзямы до копыта, пузьній укрутыты грыфы. ФА'СКА ж. Сточаны бок у склюдзе. ЦЫ 'НА ж. Гл. голово. Мы паялы цыною. ЦЭП м. Ланцуг. Я цэпа ны ковав, мы вжэ куплялы йіх в магизіны. ЧАШКА ж. Вялікая гайка, якая накручваецца на вось. ЧЫГУ'Н м. Чыгун. Чыгун ны куецьця, бо він россыпаіцьця. ЧЫ 'СЬЦІК M. Гл. гладік. ШВА'ЙКА ж. Тоўстае шыла, завостраны жалезны гірэндік, якім колюць свінней. ШМЭФГІЛЬ м. Наждачная папера. ШНАЙДЭ'ЗА, ШНЫИДЭ'ЗА ж. Прыстасаванне для нарэзкі разьбы на шрубах. ШПІНЬ м. Шпень. Наша баба на шпіня в цэповы всё казала шпіга. ШРО'ТКА ж. Прыстасаванне для рубкі жалеза. Шротка бы буква Т — звэрху гостра; уставыш в дырку в ковадловы i пырырубуіш жылізо. ШРУ 'БСТАК ў. Гл. тіскы. ШУРХУ'БЫЛЬ м. Шархебель. Шурхубылём знымаіш пэршу тріску. ШУРШЭ'ПОК м. Шархебель. ШЬГЛО н. Шыла. Трохгранным шылом проколювалы хамутаг a пузьні прузукдм прышывалы лямыць
Дадатковыя словы
вайка, дэза, кблысом, магйзіны, мягкого, пырырўбуіш, тяпка, фаска, эза
7 👁