ПУЛOBO н. Волава. На холоднэ паяньне трэба голове. ГОНТА'ЛЬ м. Чатырохгранны цвік. Пры Полыйчы всі гозьдзі булы гонталі. ГОРНО' н. Горан. Горнб муровалы з чырвоныі цёглы. ГОСТРГИ м. Вастрыё сякеры. У сокіры з одного боку гострій, а з другого — обух. ГРЫБІ'НКА ж. Грэбень-рэгулятар, прыбіты да канца аглоблі, на якой трымаедца адзін канец атосы. ГРЫФ м. Шып, які ўкручваюць у падкову. Грыфы i шыпы — то всё ромно. ГЭ'СКРА ж. Іскра. ДО'ЛОТО н. Долата. Долото робыты вэльмы просто: кусок сталі роспліскаіш, обточыш на точыловы, конця обтянув, набыв кусок трубочкы, потом ручку насаджуіш, кончыка загынаіш i всё. ДЫ'СА ж. Адтуліна, праз якую паветра падаецца ў горан. Дыса в поддувайловы була чыгунна, бо жылізна хутко згоріла б. ЖЬІГА'ЙЛО н. Загнуты прэнт ці вузенькі савок. Жыгайлом подворушуіш у горні, a можна йім i смітьте выкыдаты. ЖЫГА'ЛО н. Востры жалезны шпень. Як робылы дырв'яны бороны, то в станковы дыркы на зубы крутылы або пропалювалы жыгалом. ЖЫЛІ'ЗКО н. Жалязка ў рубанку. Жылізко чы до гэблыка чы до спуста, всё ромно называіцьця жылізко. ЖЫЛІ'ЗО н. Жалеза, з якога кавалі выраблялі розныя прадметы. Дэ я брав жылізо? Купляв в магазіны, або вымінював. ЗАКЛЫПА'ТЫ зак. Закляпаць. Чыгуна ны залітуіш, его трэба заклыпаты нытыком з дроту. ЗАЛЮШЭ'ННЫК м. Жалезная частка люшні, якая надзявалася на вось. ЗАТГСНЫК м. Частка атосы, якая ляжыць на грэбені спераду аглоблі. ЗВАФКА ж. Зварка. Ковальска зварка — гэто колы шось варать в горні, потом стулюють i збывають. ЗУБ м. Загнутая пад прамым вуглом палоска ці прэнт — частка натягача; гэтым зубам захопліваецца гарачая шына i нацягваецца на кола. ЗУБЫ'ЛО н. Зубіла. КАБЛУ'К м. Жалезны прэнт з боку бараны, за йкі 22 І