Жывое слова (1978). І. Я. Яшкін, Ю. Ф. Мацкевіч

i інш.). На дварэ такі марос, а ён хату расхляпесьціў — закрывай барджэй. СПАНА 'ТРЫЦЬ зак. Панадзіцца. Братко ты мой, парай, што рабіць: наш прымак спанатрыу на абет два разы прыходзіць, хоць ты махалам махай. УБЛАГА'ЦЬ зак. Перахітрыць. ХадзШ ў госьці ўсім кагалам, паддобрываліся, як маглі, пакулъ сына ні ўолагалі. Цяперачы й носа ні патыкаюць, а ні то кап памаглі што. УЛЯЛКУШЧЫЦЬ зак. Даць (кухталя, бізуна i г. д.). Пашоў наш Лёнак у госьці да дзеўкі ў суседняе сяло, а яму дупцоў улялюшчылі. УШЛЯ 'СЩЦА зак. Закахацца. Калі, браце, упілясіўся так моцно, то трэбо жаніцца, нідзе ні дзенесъсе ад гэтага зелья. УПЭ'ЙКАЦЬ зак. Згубіць. Такую ручку ўпэйкаць! Я ш за яе аш тры рублі дала. УСАНАБО 'ЖЫЦЬ зак. 1. Выгадна ўладкаваць. Алеся ўсё ш такі ўсанабожыла дочку ў горат. 2. Выдаць замуж. Рыгорко дзьве дачкі ўжэ ўсанабожыў, але ш ашчэ тры мае. УТРУБРЦЬ зак. Змарнаваць. Трэбо ш столько грошэй утрубіць? Чаму ш ты галаву сваю ні ўтрубіў!? ХА'УКАЦЬ незак. 1. Модна дыхаць. Ну, што хаўкаеш? Трэ было больш насіцца, можэ саўсім зваліўсе n. 2. Пазяхаць. «Hi хаўкай тут над вухам!» — «Дай божэ, кап мой хаў ды на цябе напаў!» ЦВІ'ЧЫЦЬ незак. Павучаць. Колькі ні цьвічу свайго школьніка, а яму, што анучай па сьцяне. ЦУРКАВА'ЦЬ незак. Драбіць; перагрызаць (пра мышэй). Пайдзі вазьмі дзе ката, ато мышы цуркуюць салому астатню. ШАВЯРДЗГЦЬ незак. Гаварыць абы-што. Нешта шавярдзіць сам сабе — от шавярда! ШРАИБАВА'ЦЬ, ШРАИБЭ'ЛЩЬ незак. Шсаць (асабліва пра першакласніка). Ну-ка, пакажы мне, першачок, што ты тут шрайбуеш. Ты панімаеш, шрайбэліў, шрайбэліў — аш п'яць лістоў нашрайбэліў! ШЧАБО'УКНУЦЬ зак. Сказаць, кінуць рэпліку. Дома дык усе героі, а ноч'ю ў лесі ходзь бы слова хто шчабоўкнуў