звалі, это з галавою круціць i усаджваць туды ці накручваць гэтыя ніці. A тутака другія, што рассоўваць. А тады ўжэ як c того на гэты ўкініш у ніт, у бердо, навільніцы тады ўжо эты павесяць, завяжам i тчэм. На панажэ станавіцца, пераступяць, а як палатно гэдако тоненько - на два панажэ, як чатырково - на чатыры панажэ, як якія радзюшкі ці сярнічка нашыць. Панажэ пад нагамі былі досачкі i гэдак папрывязваны да нітоў тых, i гэдак ужэ ткалі. Сённі ні ткут нічого, ужэ усё паўвозілі, мае тыя стацівы да й спаліві, благенькіе былі, старыя, пабілі на дрова, бо ўжэ ні трэба. Нітэ - это знаеце, былі звязаные, нітку нада было аттуль працягаць у яго, як на два панажэ - два нітэ, як чатыры чатыры нітэ. У ёлачку рабілася гэдак: з навоя того бярэш на пальцы на два нітэ, у вадзін бок зайдзеш гэдак на два, а назат ужо адгэтуль бярэш i это выходзіць ёлачка на палатне. I пралі, а як жа ш. Калаўродачкі былі. Што рукамі, што - на калаўродачку. Яшчэ недзе калаўродачак той е ў мяне. Бывало прадзеш, скарэйе, то рукамі, верацяном, а это рас - от нацягні i нагою круці - i усё. I верацёны былі такіе нівёлькіе, бывала на базары купіш, i сам іх хто ўмеў, рабіў. Усё было. Запісанаў 1998 г. у в. Шылавічы Слонімскага р-на. Н. В. Драбудзька ТЭКСТЫ 3 ГАВОРКІ ВЁСКІ КАШТАЛЯНАЎШЧЫНА ГЛЫБОЦКАГА РАЁНА Расказваюцъ Долгая Станіслава Антонаўна, 1922 г. и. i Долгі Іван Канстанцінавіч, 1923 г. н. АБРАД ПАХАВАННЯ Як пакойнік паміраіць ўзана - крэпка добра, усё будзіць у гаспадарцы вясціся. A калі памрэць вёчарам (хазяін дому), то ўся скаціна выдыхаіць, дужа цяжка ўжьіцца. Самы лёпшы дзень паміраць - субота, дзень Мацеры Божай
Дадатковыя словы
бўдзіць
3 👁