Як памрэць пакойнік - яго адзяюць ва ўсё новае, кап людзі блага ні казалі, i молюцца, кап с таго свету не хадзіў, бо пакойнік сорак дней без прэдзёлу, кап нічога врэднага ні рабіў дома. Атразу, як памрэць, нада наказаць у цэркву, кап далі на званы - бо пакойнік, пакуль не атзвоняць па ім, усё чуіць - i плач, i гаворку. У хаце пакойніка нада дзіржаць два дні, бо бывае, што чалавёк заснёць. Як пройдуць два дні - вязуць на магілкі. Як выносяць с хаты, дык усё кратаюцъ - i скаціну, i пчол, кап посля пакойніка нічога ні ўмірала. I абсыпаюць зярHÓM, кап вялася гаспадарка. Як пахаваюць, сабіраюць усіх вяскоўцау, кап накарміць іх i памянуць пакойніка. Нада caбраць усіх, бо абіжаіцца пакойнік, калі ня ўсім ёсці дадуць. Пёршае, што ядуць - крупіная каша. Гэта каша пакойнікава. Гарэлку п'юць тры чаркі. Патом, на другі дзень, посля памінак, нада ўсё памыць у хаці, кап пакойніку на тым свёці было лёхка i чыста. Як памрэць хрысцьянін, то яго хароняць на магільніку, чараўнікоў на магільнік не пускаюць. Як паміраіць чараўнік, то кап лёхка памёр, нада яму ў хаці страху прадзіраць. Чараўнікоў i вісельнікаў хароняць за магілкамі, i бацюшка па іх ня моліцца. I хаваюць пакойніка толька посля абёду. * * * У маі - літання да Маткі Боскі. Ставім абраз, i сабіраімся i молімся. Каторая баба баявёйшая - тая моліцца пёршая, мы падпяём. Цэлы месяц молімся i пяём. Просім мы уражаю. А c пёршага наябра па пёршае дзікабра мовім ружанец да Маткі Боскі, пяць раз па дзёсяць здровэсць i тожа пяём. Мблімся, што нам Бог вырасціў уражай. *** Пры пану такая каплща была. Пан Быховец паставіў каплійу, вымуравау сабе грабовец падспод, кап ён там посля смёрці ляжаў. Абсадзіў дрэвамі, стаяў грабовец гадоў трыццаць, а мы там Богу маліліся. Зрабіў сабё думаўё паліраванае, усё там было - i падушка, як палажьщь. I тут як наляцёлі ў трыццаць дзівятым камуністы i яго выгналі. Грабовец застаўся. I гэгу капліцу разбурьші, дрэвы пазразалі, а пан старэнькі, гадоў во
Дадатковыя словы
вязўць, дадўць, здрбвэсць, пакўль, памян^ць, пюць, чўіць, ядўць, ямў
5 👁