Жывое наша слова (2001). І. Я. Яшкін, Л. П. Кунцэвіч

 ◀  / 352  ▶ 
вес. Хлопец гэдакі быў, ён сарваўсё, у школе вучыўсё, самы найбольшы быў. *** Вось у вайну было, скажэм, асколкам [параніць - В. А.], шыпучка была, сам i лёчыў. Этай шыпучкай заліёш - ана шыпіць i рану ачышчае, i загоіцца, рас-два. А цяпер его ні відаць. Я ўжэ па бальніцах - i тое, i тое, а шыпучкі этай i німа. Іна пашыпіць, пашыпіць, каб это балело, ці што, так шыпіць, ано, мусі, унісцягае гэгу грась, а цяпер ёго нічого не відаць. * * * Яны бачыце як зрабілі: Зэльву [г. зн. Зэльвенскі раён] pacфарміравалі, не было района, перадалі ў Слонім. А потым нетто Гродно задумало назад Зэльву вярнуць. Яна цяпер есь, район. I нас зноў назат. А мы сталі ўпроціў. I тут аўтобусы з Зэльвы. Папробуй трыццаць пяць кіломэтраў, а тут чатырнаццаць, дый пры боку аўтобусы хадзілі. Цяпер мала ходзяць, а тады чатыры разы на дзень хадзілі. А цяпер нямашака. А тады было харашо. I, скажам, пёшшу зайдзеш сюды ў Слонім, а туды ў Зэльву папробуй трыццаць пяць кіломэтраў. I прыязжджалі, i мусіць нядзелі дзве мучылі, усё агіціравалі, каб да Зэльвы. А мы: «Не! Што хочаце там рабіце, но ў Зэльву ўжо больш ні пайдзём, у нас есь Слонім район». I яны патпісалі. Запісанаў 1998 г. у в. Нізы Слонімскагар-на Расказваюцъ Шэндзік Яўгенія Паўлаўна, 1933 гм., Ігнацік Вольга Восіпаўна, 1928 гм., Ігнацік Надзея Сцяпанаўна, 1929 гм. НАЧНІЦЫ - «ХВАРОБА, КАЛІДЗІЦЯ НЕ СПІЦЬ» Начніцы выліваюць. А я, бывала, прынясу палажу карыту эту, што купаюць, палажу дзіця пат карыту. А ён [муж] ідзець за дзверы, а я сяку на голаву. А ён кажа: - Хто там сячэ? - Начніцы
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

мўсі, мўчылі
0 👁
 ◀  / 352  ▶