ДРУТА ЦЦ А незак. Стукацца, грукацца. Прыляцёў, у дзьвёры другаўся, у вокны, а дачка ŭ ня выйшла: нялюбы ён ей. Судз. ДРУЗА' м. i ж. Тоўсты азызлы чалавек. Яшчэ ŭ ні стары мушчына, a ўжо друза, так аплыў, раздрус. Арэх. Куды ей у госьці ёхаць, друза стала, дома сядзіць. Астр. ДУ'БНІКж зборн. Дубовае лісце. Пат хлеп клалі дубнік ці клённік, яшчэ ŭ мукі патсыплюць, a тады на лапату i ў печ. Арэх. ДУК м. i ж. Скупы чалавек. Ц іхаўж о ты! Будзіш, дук, грысьці дзёўку за каліва бульбы. Судз. ДУ'КРЫЦЬ незак. ГІадбіваць, падгаворваць. Усё дукрыць нашага сына, каб ёхаў зь йім на стройку ў Полацак. Арэх. ЕЛКАТА' ж. Ёлкасць, гарката. Старбя сала, дык адна йілката, ня хочуць дзёці ёсьці. Арэх. Е'МЕННЫ прым. Прызначаны на харчаванне (пра бульбу). Ісёмінная, i ёмінная бульба ў ваднэй ямі. Арэх. Е'ШЧЫ прым. 3 добрым апетытам, непераборлівы ў адзе. Ешчы быў парсючок i спакбины, ня мёла гора зь йім. Арэх. Пупаўся ёгичы кабанчык. Што ні дай - хапайіць. Чэр. Бог знайіцьякі ёшчы мальчик. Судз. ЖМА'ЧКА ж. Жмак. Жмачку сёна выцігнула ca стога. Судз. Дала карові жмачку. В. Д. ЖМ У'НДА м. i ж. Скупы чалавек, жмінда. Ж бнкаў яго жмунда, усё сьціскайіць, капіць, нічым ні раськініцца. Чэр. Жмунда ён: свайім дзіцям i то капёйкі ні дась. Слаб. ЖМУНДЗЯ'Кж Toe, што i жмунда. Мой хоць іжмундзяк быў, усё грошы зьбіраў, a шкадую: заботлівы, дзяцёй глядзёў. Чэр. ЖЫГУ'H м. Хуткі вяртлявы чалавек. Тут ёсь, тут німа такі жыгун. Арэх. Што ты вёрцісься, як жыгун! Шчарб. ЗАБАШЬГЦЦА зак. Затрымацца, забавіцца. Забашыліся яньі там, позна дамбу вярнуліся. Судз. ЗАВГДНІК м. Зайздросны чалавек. На чужбя багацця галіцца гэты завіднік. Навас. Такую капёйчыну ўзялі за хату, а яшчэ й сат прадаюцъ, завіднікі. Міх. ЗАВГДНЩА ж. Зайздросніца. Завідніца: сабе ўсё нахапала, а пра сястру й ня думайіць. Судз. 132 ў
Дадатковыя словы
бўдзіш, бўльба, бўльбы, вярнўліся, грбшы, дамбў, дрўгаўся, дубнікж, дўбнік, дўкрыць, дўмайіць, еменны, жмачка, жмундзякж, жмўнда, жыгуh, жыгўн, заббтлівы, карбві, парсючбк, раздрўс, спакбйны, сястрў, такўю, хбчуць, шкадўю, ёгйчы
1 👁