ГРУ'НЩЬ незак. Ушчуваць, прабіраць. Штб ты яе груніш? Kani ей вышывацъ? 3 раніцы да вёчара на рабоці. Судз. Нада бабугруніць, кабязык ніраспускала. Стар. ГРЭ'БЛА н. Грэбля, гаць. Па грэблу цяпёр ні праёдзіш, вады многа. Чэр. Гэта грэбла здауных тут. Арэх. ГРЭ'НГАЦЬ незак. Гаварыць, спяваць невыразна. Трэнгаюць хто што, а ён як запяёцъ — усе сьціхнуць, слухаюцъ. Маж. ГУ'ДЗЩЬ незак. Абгаворваць, ганіць. Так ужб гудзілі маладзіцу, языкамі абмывалі: й ні ладная, й робіць ня ўмёйіць. Б. д. ГУКА'ЦЬ незак. Гаварыць. I ходзіць, i гукайіць, як маця, i пёсьні так пяёцъ. Судз. Мы самi сабой гукалі, а наштб съвёкар умішауся? Арэх. Хай бох сьціражэць, што ён гукайіць! В. Д. ГУСТЬГШ м. Гушча. Ня л i мне густышу, лёпі рэдзінькага. Арэх. ГУТАЛКА ж. Гушкалка. Глядзі, каб з гуталкі ні зьляцёў! Астр. ГУТАЦЦА незак. Гушкацца. Асъцярожна там гутайціся! Навас. Ня гутайся на гэнай вярбуцы: яшчэ звалісься! Арэх. ГУТАЦЬ незак. Гушкаць. Гутаў малую, дужа любіць. Арэх. ДАБГУНЬГ прым. Бойкі, кемлівы, баявы. Вбльга дабіўная: наехала ў раён i што ты думайіш — дабілася пёнсій. Арэх. Жонка ў ягб дабіўная, сама лесу на хату выпісала, а ён нёйкі завала. Судз. ДАЕ'СЦІ ж. 1. Закончыць есці. Даёш гэту крупёню. Астр. 2. Дапячы, даняць, вельмі надакучыць. Так даёў мне гэты маліц, грлы дзёнъ аднб зьвягайіць. Арэх. Шбстую нядзёлъку шчыранъкаляжу, хварэю, ужб даёлаўсім. Судз. ДА ЛУКА'X прысл. Унізе, доле, на падлозе. Хварэйіць наша банка, горача ей, просіць: пакладзіці мянё спацъ далуках. Судз. На пёчы тваё валінцы, а ты далуках глядзіш. Арэх. У вас дзяцёнак далуках босы ходзщъ, яшчэ прастудзщца! В. Д. ДАНГКАЦЬ зак. Дайсці, дапасці. Уэ/сб й сюды данікаў, бісь цябё ні абышлося. Арэх. ДАПЕТРЫЦЬ зак. Здагадацца, зразумець, скеміць. За дарогу ўсягб данётрыла, як i бялёт кунляць, i як пірасяткі робіць
Дадатковыя словы
абышлбся, асъцярбжна, бабугрўніць, вярбўцы, гбрача, грунщь, грэнгаць, грўніш, гудзщь, гукаць, гўдзілі, гўтайся, гўтайціся, гўтаў, даесці, дўжа, дўмайіш, каляжў, лукаx, мнбга, прбсіць, раббці, рббіць, уэісб, хбдзщъ, хбдзіць
1 👁