ГАЛАДВА' ж. зборн. Плойма. Помногу дзяцёй даўнёй было, грлая галадва ў хаці. Судз. У мачыхі чацвёра ŭ нашых двоя - галадва, пракармі ўсіх! В. Д. Што мне было робіць c такой галадвой посьлі вайны? Чэр. ГА'ЛКІ прым. Сквапны, зайздросны. Усё б, здаёцщ naхапаў сабё, такі галкі, папбуская вока! Чэр. Быў бы шчасьлівёйшы, каб ні такі галкі: нінараўную ўзяў, на багащя пагаліўся. Судз. Янігалкая, бяры гэту хусьцінку сабё. Арэх. ГАЛЬГШ м. 1. Голы, не апрануты. Чагб ты, ўнучык, голышом тут бегашш? Астр. 2. перан. Бедны чалавек. Багатыры нёкалісь з намі, галышамі, й гаварыць ні хацёлі. Маж У цябё, як у голыша, толькі цела й душа (прыказка). В. Д. 3. м. Прадаўгаватая клёцка з салам ці канапляным семем. Мяса німа, наваръта адных галышоў, нічога, ядуць дзёці клёцкі ŭ с салам. Арэх. На Саракі варьші сорок галышоў, душы робілі c калапнёў. В. Д. Як варыш клёцкі, дык i галышоў съ пятокукініш. Кубл. ГАЛЬКЕ'ЦЬ незак Гараваць, жыць у беднасці, нястачы. Пбсьлі вайны дужа галькёлі, ужо думала: c капылля далбу В. Д. Той год лён урадзіў, палучьті грошы. Хату піракрьші, ужо ні так галькёлі. Стар. - Як ты жывёш? - Ай, галъкёю nampoxy. Mix. ГАРДЛГВЫ прым. Ганарлівы. Hi гардлівая дзёўка, сёла, пагукала з намі. Судз. ГЕ'ЛІЦЬ незак. Настойліва прасіць, дабівацца свайго. Тёліць i гёліць, каб матка тухлі новыя купіла. Судз. Цяпёр будзіць гёліць i гёлщъ, кап у Лёпля піраёхаць, мужуку там кварціру даюцъ. В. Д. Ён цяпёр гёліць жаніцца, a йіна кажыць - вяснби. Міх. ГНЯВЫ'Ш м. Гняўлівы, капрызны, крыўдлівы чалавек (звычайна пра дзяцей). Як што ні na йім - пуваліцца пасярот хаты, нагамі б 'ёць, во гнявыш! В. Д. РаздурьЬіі дзяцёнка, дык i гнявыш. Стар. ГНЯНУ'ЦЬ зак. Ударыць, выцяць. Як гнянёць na карові палкайі Дзе ш той розум у чалавёка? Арэх. ГО'НКА прысл. Хутка. Круці гонка жорны, дык скарэй зьмёліш. Слаб. ГРУЗА'ЛАК м. Камяк у тоўчанай бульбе, нерасцёрты кавалак. Як ты бульбу стаўкла - грузалкаў поўна! Міх. Мая сьвінка ёшчая, i грузалкі паёсь. Судз. 5 Зак