ДА'УЛЯНЩА ж. метаф. Гарэлка. Твой ні лепшы: нахляяцца даўляніцы i буяніць пачыная. ДЬГРЗА ж. Высокая, цыбатая дзяўчына. Замучыласа, пакуль з гэтай дырзай да алтобуса дашла, чуць ні подбягам за ёй бегла. ДЭ'РЫК м. дзіц. Пад'ёмны кран. Палядзі, які дэрык! Ён дужы-дужы! Нашу хату нават падняць можа! ДЭУІІІ ж. Вялікая адлегласць. Пяшком ісьці такую дэўш нават i ні думаю. ЖУ'ЖАЛЬ м. Панос. Myci апкарміла парасят, ба такі страшны оку жаль у іх! ЖУЧО'К м. Металічнае кольца, якое служыць для замацавання касы на кассе. Жучок некі вускі, вухо касы пралазіць ні хоча. ЗА'ВАРАЦЯНЬ м. Чалавек са слабой памяццю. Як будзяш атходзіць, та добро надумай, ці ўсё ўзёў, ба ты такі заварацянь, кажды рас нешто забываяса. ЗАГА'ЧЫЦЬ зак. Задобрыць. С такімі людзьмі anxoдзіцца трэба ўмець, трэба загачыць іх, тады яны добрыя становяцца. ЗАМАГА'ЦЬ незак. Многа браць на сябе клопатаў. Нашто табе так замагаць? I тоё табе трэба i гэто. Сяраўно на той сьвет ні панясеш. ЗАМУЗДАВА'ЦЬ зак. безас. груб. Заняць (мову)* Кап табе замуздавало! Енчыш, як прыдурак які! ЗАПАТЬГЛЬНІК м. Патыліца. Як пасьлізнуўса на гэтуй каўзелі, як доўса запатыльнікам аб лёт, аш сьвет мне загарэўса. ЗАФУБА ж. Загнуты верхні край вядра. Вазьмі вядро i набяры па зарубу яблыкаў, гасьцям трэба даць. ЗАФЭ'НДАНЫ дзеепрым. ад зафэндацца. ЗАФЭ'НДАЦЦА зак. Запэцкацца. Пайду памыюса, ба зафэндаласа каля печы. ЗЬБРРКІ мн. Ягады, якія засталіся несабранымі. Атг якія ціпер ягады, адныя зьбіркі засталіса. ЗБРУ'ЙНЬІ прым. Бадлівы. Карова, а зоруйна, як бык, так i лядзіць, кап пабароцца. ЗБЭ'МБІЦЬ зак. безас. Раздуць, апухнуць. Нешто мне ногу збэмбіло, як калотка зрабілася. ЗВО'ЧЫЦЬ зак. 1. Заўважыць. Я адразу звочыў, што тут нешто ні тоё. 2. Сурочыць. Ужэ тыдзянь ні дае малака. А такая ш карова была! Myci, нехто звочыў. ЗГАРЛА'ЧЫЦЬ зак. Скамечыць. Згарлачыла сукенку, трэба пагладзіць
Дадатковыя словы
даулянща, жужаль, замуздаваць, зафэнданы, збруйна, збруйньі, збэмбіць, звочыць, згарлачыць, падёмны
4 👁