Жывое народнае слова (1992). І. Я. Яшкін, П. А. Міхайлаў

пільным чынам. Вызбіралі грыбэ, ці ты шукай ці ні шукай — німа. ГАЛАМСУУЗА ж. знееаж. Галава. Галамоўза ты, eaламоўза. I чым ты толькі думаяш. Галамоўза цэлы дзень баліць. I чаго толькі? ГАЛАПУ'ПЯЦ м. Недаростак, малеча. Куды ты лезяш — галапупяц! Сілы ў цябе малавато, каб гэтую калоду падняць. ГАРБЕ'ЛЬ м. 1. Горб. Гарбель такі ў чалавека вы~ рас — i калі ён толькі меўся, Максім жа i не такі стары ўжэ. 2. Гарбаты чалавек. I куды гэты гарбель пайшоў, на ноч гледзячы. ГАРБУЗЕ'НЁ н. Лісде гарбуза. A ў гарбузені ў насг на пажарышчы, заяц ад дажджу хаеаяцца. ГВА'КНУЦЦА зак. экспр. Упасці з усяго маху, рухнуць. Гвакнуўся на дарозі, ледзьвя падняўся, якжэбто стары чалавек. ГВА'КНУЦЬ зак. экспр. Ударыць, стукнуць з усяе ciлы. Так гвакнуць камяням у голаў карові! I гэто ў цябе розум e? ГЛЫК м. Пражора. От глык дык глык — усё паеў, што на стале было: на такога ні наўмеяшся. ГЛЫКА'ЦЬ незак. Каўтаць, глытаць. Глыкая катлеты} як бусял жабы: ні агледзішся, як ужэ німа. Глыкнуў разгарачаны вады — от i застудзіў гарло. ГЛЮЗ м. Слізь. Глюзам некім сало пакрыласё. Кішкі свіныя цэлы дзень чысціла — бачыш глюзу колькі. ГНЁ'НІК м. экспр. Абібок, гультай, хітрун. / куды гэты гнёнік толькі пацягнуўся чуць свет? ГО'НДЗЕВО, ГУ'НДЗЕВУНЬ, ГЬГНДЗЕВОН прысл. Вунь дзе. Гондзево наша хата — ты дайшоў бы сам дадому? ДРЫПАЦЬ, ДРЫПУЛЩЬ незак. Хадзіць дробнымі крокамі, манерна. / куды гэто Волька Самусёвых дрыпая гын? Ух, як Ганначка Хіміна на танцы ў горад дрыпуліць — фацэтная дзеўка! ДРЭБЫ мн. 1. Старыя драбіны (ад воза i інш.). I куды ты валачэш гэтыя дрэбы? Нашто ix пад страхой ставіць? Пасячы лепш. 2. перан. Парэбрыны, ногі, рукі. Павыцягвая свае дрэбы — сухія, доўгія. Паадмярзаюцъ. Чуяш? Схавай ногі. ДУРНЯ'К, ДУРНЯЧСУК М. Дурань. Бо дурняк ты яшчэ, бо розуму ў цябе малавато яшчэ, малы, адным словам