Дыялектны слоўнік Косаўшчыны (2011). А. Ф. Зайка

 ◀  / 274  ▶ 
ДЗЯВУЛЯ', ДЗЯЎЛЯ' ж. асудж. Дарослая дзяўчына, якая паводзіць сябе не па ўзросту. Дзявуля, за холодную воду не бярэцца. Ал ьшаніца Квас. Дзяўля ўжэ, а ніц ніўмея рабіць. Ятвезь Квас. Дзяўля, замуж збіраяшся, а жывеш у хаціза малое дзіця. Альшаніца Квас. ДЗЯ ВЯ 'ТУ X Аж. рэліг. Д зя вяты ты д зе н ь пасл я Вял i ка д ня. На Дзявятухуўжэ кожная дзявятая ягада паспявае, а на Ян нясізбан. Альшаніца Квас. ДЗЯДКІ' мн.бат. Рапейніча к.Дзядкі даўсяго чапляюцца. Бялавічы Кос. ДЗЯДЫ' мн. бат. Падарожнік вялікі. Дзяды - від падарожніка, круглыя лісты, зверху калачык, шышка. Заполле Кос. ДЗЯ'ЖЫЦЬ незак. экспр. Біць папругай. Дзяжыць цябе трэба за тое, што мацяру ні слухаяш. Серадава Жытл. ДЗЯ'ЛКА. ж. Участак сенажаці. Сено на дзялкі падзялілі. Заполле Кос. ДЗЯРЖА'ЦЬ незак. Гадаваць, трымаць. У мяне гаспадарка велькая: дзяржудзве каровы, троя свіней. Руда Падст. ДЗЯРНО' н. 1. Дзёран. У такім дзярне не вырасця бульба. Заполле Кос. 2. бат. Пырнік. Папавыцягвалігэтае дзярно:ледзьвірады далі. Быч Стайк. ДЗЯСЯ'ТКА ж. Часовая ўкладка снапоў у полі; мэндаль. Вяжаш снапы, а тады ставіш у дзясяткі. Альшаніца Квас. За дзень увішная жняя нажне капу снапоў - 6 дзясяткоў. Заполле Кос. ДЗЯСЯ'ТУХА ж. рэліг. Дзясяты тыдзень пасля Вялікадня. На Дзясятуху, як i на Яна, усе людзі ў лес ідуць: паспелі суніцы, чарніцы, навет можно сарваць маліну спелую. Заполле Кос. ДЗЯЎБСЦГ незак. экспр. Павучаць, вучыць. Кожны дзень яму дзяўбу, каб кідоў курыць, але дзе там. Рацкевічы Міл. ДЗЯ'ЎКАЦЬ незак. груб. Гаварыць. Памаўчы, нідзяўкай, лепш за работу вазьміся. Сакоўцы Міл
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзялка, дзяржаць, дзясятка, дзясятуха, дзяўкаць
5 👁
 ◀  / 274  ▶