З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

ПАДБО'Й м. Нарыў на ступні. Як на кимянь ці на шишку ў лёсі наступіш, дак можа быць падбой. ПАДРЭ'ЗНЫ прым. Касы. Падрэзны дошч бывая тагды, як вёцяр есьць. ПАДРЭ'С м. Яма ді канаўка, вымытая вадой у крутым беразе ракі. У падрэзах плоткі любяць сядзець, там іх рукамі можно лавіць. ПА'КАЛАК м. Невялікая палка. Емкі пакалак — ім далёко кіняш. ПАЛЯФУШ м. Хвароба, ліха. А кап цябе паляруш забраў! ПА'НАХТ м. Пах. Выбірайся адгэтуль, каб i панахту твайго тут ні было, бясь цябе ўсё зробім! ПАПО'НЯ ж. Доўгае неахайнае адзенне. Hy ŭ cyкенка, папоня нека! ПАС м. Плыт з доўгіх дзеравін. Пасэ ў нас ні кажды гот пойдуць. Трэба каб вёлькая вада была, бо ў нартох ні еывярнясься. ПАУПРЬГЦА ж. Металічная планка, на якой трымаецца верхні камень жорнаў. У мяне ты ні зьмёляшf бо паўпрыца зламалася. ПАХВАТНЬГ прым. Зручны для карыстання. У нас тры сакёры, але гэтая самая пахватния. ПАЦАПСУК м. Верхняя жэрдка драбіны ў возе. На пацапок ні садзіся, бо як конь тузане, дак палёціш пат калясо! ПАШЧЭ'НГА ж. Сківіца. Конь як знаровіцца, дак умёя сьціснуць пашчэнгі, што i кёлзамі яго ні спыніш. ПГНДА ж. зневаж. Плакса. Чаго ты хныкаяш, пінда ты? ПО'ВЯСКА ж. Тонкая жардзінка, якой прывязваюць у страсе салому да латы. Повяскі трэба агарыць, бо ў страсе могуць збутняць. ПО'СІЛКА ж.у ПО'СІЛНО н. Дужка вядра. C тонкаго дроту посілка (посілно) кепская — у руку рэжа. ПРО'СЯ м. i ж. зневаж. Папрашайка. Ен такая прося, што ад яго цяшко атхрысъцщца: як наможацца — у сё выянчыць. ПРЫМОФАК м. Вялікі карніз ці полка, па якой залазяць на печ. Прыморак лепш з доскі рабіць, бо ён ні так выціраяцца. ПРЫ'ПАРАМАК м. Прычал парома. Вада гэдак паднялася ў Нёмні, што прыпарамак аказаўсё пад вадою