З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
ПРЬГТНЫ прым. Круты, абрывісты. Там цяпер ні глыбдко, але з возам выяхаць німа якt бо вельмі прытны берах. ПЬІЧ м. Верхняя частка парастка. На гэтум кусьці кветак ні будзя, бо нехто пычэ пазрываў, хіба яшчэ na~ сынкі пойдуць. ПЯРАКУЧ'Е н. Месца каля парога хлява. Пастау каня ў пяратдчЧ, бо загарадзі ўсе занятия! ПЯРАХСУТКА ж. Эпідэмія. Мусіць некая пярахотка была, бо ўсе мы пярахварэлі. ПЯЧУ'РА м. i ж. жарт. Дамасед. Пячура ты} naŭшоў бы павазіўсё трохі на канъкох, ато цэлы дзень ні вылазіш с хаты! РАЗГІРА'КА м. i ж. зневаж. Той, хто ходзіць шырока расстаўляючы ногі. Ці ты ў салдатах ні быў, што ходзіш як разгірака? РАСКЕ'ПА м. i ж. зневаж. Расцяпа. Раскепа ты, трэба ш лепш глядзець, бо нос сколяш! РЭ'ЦЬМАН м. Брыгадзір плытніцкай брыгады. За рэцьмана купец заўсюды гадзіў того, хто добро вёдая сплаў. САЛА' ж. Камяністая водмель на рэчцы (y адрозненне ад пясчанай — грады). На сале часто плытэ садзяцца. СЕ'КАУКА ж. Рыба сечка. Секаўкі ўмеюць у пясок зарывацца. СКАС м. Трэшчына (у лёдзе, шкле). Пяраяжджиць цяразь Нёман ужо апасно, бо каля самаi дарогі скас прайшоў. СКНЫ'ДА м. i ж. образл. Скнара. ён нічого ні naзычыць, гэто такая скныда, што i зімою сьнегу пашкадуя. СНО'УНЩА ж. Станок для снавання кроснаў. Даўней просто ў сьцену ўбівалі кіёчкі i на іх снавалі, ж ў пасьледні час сталі рабіць толькі сноўніцы-круцёлкі. СОТІУХА ж. Сажа. Відаць, што сам гаршчок сь печы даставаў, бо вымазаўсё ў сопуху. СТРЫНГА'ЛЬ м. Той, хто першы раз выйшаў на калектыўную работу (плыты, касьба), навічок. Якая зь яго помач? ён я ш ч э стрынгаль, касы памянцгць ні ўмёя. СТРЫНГА'ЛЬШЧЫНА ж. Барыш, які ставіць стрынгаль для кампаніі, што яго прыняла разам працаваць
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

бўдзя, нічбго, пяракуче, пяраяжджйць, секаука, сноунща, стрынгальшчына, шкадўя
5 👁
 ◀  / 353  ▶