З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
ВА'ЛЬНУЦЬ зак. экспр. 3 усёй моцы стукнуць. Як вальнуў яму na сьпіне, дык аш сагнуўся да зямлі. ВА'ЛЯНКА ж. Суконная вялікая хустка, якой накрываюцца ў холад або дождж. Такі дошч, што аш вилянка навылят прамокла. ВАРАЖЭ'ЙКА ж. Варажбітка. Варажэйка на картах добра варожыць. BA'TA ж. Невад. ВЕ'Цё н. Галлё з лісцем. Веця шмат нанасілі на сцяжаро. ВЁТАХ м. Ветах. Палоць грады трэба вётахам, бо менш зёля будзя. ВО'МЕГ м. У выразе еомегам вылязе — не пойдзе на карысць. ВОНЬ часц. Вунь. Вонь твая шапка. ВУ'НЬДЗЯКА часц. Вунь. Чаму няма, вуньдзяка на лазя шапка. ВУ'ПАР м. Той, хто не раіцца, a робіць так, як сам надумаецца або захоча. Вупар ты, кап ты папытаўся, няўжо п табе сказалі п так зрабіць, а цяпер няма чаго шкадаваць. ВЫБІРА'НЦЫ звыч. мн. Каноплі з пыльнікамі, якія выбіраюць раней. Ужо закурэлі выбіранцы, пара рзаць. ВЬЕБУКСАВАЦЦА зак. Выкруціцца (пра дошкі). Ня зрабіў распорак, дык доскі выбуксавалісь. ВЬЕКАТ м. Вялікі выраз (у сукенцы). Табе сорамна с такім выкатам сукенку клисьці. ВЫ'КАЦІЦЬ зак. Вельмі многа выразаць, зрабіць вялікі выраз. На што гэта ты выкаціла так сукенку? ВЫ'КУЛЩЦА зак. Выкінуцца, вывернуцца. Як ты глядзёў, што дзіця выкулілась с калыскі. ВЫ'КУЛЩЬ зак. Вывернуць. Выкуліць дзіця з санак. ВБГСЕУКІ звыч. мн. Адходы, што застаюцца пры прасейванні мукі. Шмат высявак збіраяцца ў рэшаця. ВЬГСКРАБАК м. 1. Булачка хлеба, спечаная з цеста, якое выскрабаецца з дзежкі. 2. метаф. Апошняе дзіця ў сям'і. Выскрабак, таму i малы. ВЬГТАРАЧЫЦЬ зак. Шырока раскрыць вочы ад здзіўлення. Чаго вытарачыла вочы, стала ня пазнавацъ? ГАЛАУКР толькі мн. Валакно з верхняй часткі сцябла лёну. ГА'ЛЬКА ж. Сарочка з карункамі ці гафтам. ГАНАВГЦЫ толькі мн. Споднія штаны
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

bata, бўдзя, вальнуць, валянка, вецё, вйлянка, вомег, выкаціць, выкулщца, выкулщь, вўньдзяка, галька, клйсьці, сямі
11 👁
 ◀  / 353  ▶