валя i прыназоўніка na з вінавальиым склонам назоўнікаў у словазлучэннях тыпу ісці па воду, ісці па хлеб. АБЛАТАШЬГЦЬ зак. Абтрэсці без дазволу, самавольна (пра садовае дрэва). Нехта яблыну аблаташыў уночы. АБЛЯМО'УКА ж. Абшыўка краю адзення. Гэтая лента для аблямбукі сукенкі добра будзя. АБМЬІЛІ'ЦЦА зак. Памыліцца, няправільна разлічыцца з кім-небудзь. Абмылілась, як плаціла за сахар, трэба было даць два рублі, а я паклала лавачніцы пяць i адразу пашла. АБЭ'РЖА ж. 1. экспр. Вялікая, не зусім даведзеная да ладу пабудова. Хіба гэта хата, у гэтай абэржы, як у стадоле якой} вецяр гуляя. 2. метаф. Вялікая, няспрытная жывёліна (пра карову). Такую абэржу прадзяржаць, трэба мець вазоў сем сена. ABO' часц. 1. Вось. Аво яна за хатай схавалась. 2. Вось толькі. Пачакайце, аво дашыю ды пойдзям разам. АМЕ'ЦІ толькі мн. Адходы пры веянні (каласы, мякіна i частка дробнай саломы). Зьбяры амеці ў мяшок. АПІВСУШЬІНА м. экспр. Той, хто шмат п'е гарэлкі, п яніца. Апівошына гэты заліў вочы i нічога ня бачыць. АРША'УКА ж. Сорт бульбы, варшаўка. Аршаўка ў гэтым годзя добра ўрадзыа. АСЁЛАК м. Брусок для вастрэння брытвы. Добра брыя, бо на асёлку навастрыў. АСМЬГЧЫ толькі мн. Адходы валакна пры трапанні лёну. Асмычы валакністыя, як кужаль. АСТАЛЯВА'ЦЦА зак. Спыніцца дзе-н. для жыцця. Ды мы на хутары асталявалісь на зіму. ACTAPO'HAK м. Бок гумна. Поўны астаронак пшанійы наклалі. АТЛЕ'ЦІЦЦА зак. Крыху, ледзь-ледзь нагрэцца (пра вадкасць). Bada ўжо адлёцілась. АТО'ЖЫЛКА ж. Адростак. Атожылка фікуса. АТХЛЯ'ШЧЬІЦЬ зак. Адчыніць дзверы, вокны насцеж. Я мяту хату, а ён атхляшчыў дзьверы ды пабех. АТШЧЫКНУ'ЦЬ зак. Адшчыпнуць, адарваць. Атшчыкнуць атожылку. АТЬЕМАЧ м. 1. Ануча, якой бяруць чыгуны. Атымачам вазьмі цатан, бо рукг папячэш. 2. метаф. Неахайная жанчына. Хоць бы гэты атымач сьвятам намылась. АШЧЭ' прысл. Янічэ. Ашчэ ня ўсьпела апалоць грады
Дадатковыя словы
actapohak, аблямбўкі, аблямоука, абмьіліцца, абэржа, аршаука, асталявацца, атлеціцца, атхляшчьіць, бўдзя, вінавальйым, гбдзя
7 👁