Я'ЛАУКА, ялоўка ж. 1. Toe, што i ялавіца (Стад., Буйн., Вал., Знам., Верб., Бок., Кам., Махн., С. Поле, С. Печы). Не хочу ялоўку дзержаць аніяк, мне молоко трэба, дзеці малые (Стад.). 2. перан. Яблыня ці груша, якая не дае пладоў. Стара груша, a ялоўка, шчэ й грушкі не поспутаў (Стад.). Я'ПА, ўяпа ж. Пухліна на деле жывёлы ці чалавека, нарасцень на дрэве (Стад., С. Поле, Кар., Забр.). У коня нека ўяпа на крыжы вуросла (Стад.). ЯРЭ'МЕЦ м. Своеасаблівы хамут на аднаго вала (Куч., Ляск., Бок., Цераб.). Калі адзін вол у вазу, то яго запрагаюць у ярэмец (Куч
Дадатковыя словы
грўшкі, ялаука
1 👁