З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

гатай жывёлы (Стад., Буйн., Кар., Забр.). На корову кірдзюк напаў, бо нічого не можа зьесьці (Стад.). КЛЕНДА'ТЫ прым. Клышаногі. Oŭ, екі еты кабан клендаты, зусім ногі вукручвае! (Альгом.). КЛЕК м. толькі адз. Сіла, моц (Стад., Капц., Брын.). Нема ўжэ клёку ў етого вола, пудбіўса зусім (Стад.). КЛУБ м. Клуб у жывёлы (Стад., Буйн., С. Поле, Забр.). Твоя корова моей у клуб рогом нізнула (Стад.). КНІТІ толькі мн. Аддзел страўніка буйной рагатай жывёлы (Стад., Лельч., Вал.). Корова жуйкі не жуе, мабуць, кнігі забіліса (Стад.). КНОФАЗ м. Кныр (Сял., Бял., Капц.). 3 кноразам м'ясо паганэ, его есьці не будзеш (Капц.). КСУЛКІ прым. Бадлівы, бойкі (пра быкоў, кароў) (Бок., Кам.). КуШла карову, а яна такая колкаг што з усімі каравамі паб'ецца (Бок.). КОМЕ'ЛЬ м. Бязрогая карюва. Ек корова без рог, то ето комель (Ляск.). КОПЯ'К м. Невялікі стажок сена. От коп'ячка сена накосіў, мо шчэ дзе ўкошу (Стад.). КОФМНІКу. Добра выкармлены кабан (Стад., Буйн., Лельч., Турб., Кар., С. Поле, Гр.). Пудоў на дванаццаць кормніка нагадаваў, сала таўшчэй за стакана на хібу (Турб.). КО'РМНЫ прым. Добра дагледжаны кабан, свіння (Стад., Буйн., Бок., Турб., Ляск., Брын., П. Тара). Кормных сьвіней двое дзержаць, хочуць шчэ поросятко купіць (Стад.). КОЧ-КОЧ-КОЧ! выкл. Выгукі,якімі падзываюць свінней (Ляск.). КРА'ЙКД толькі мн. Малочныя зубы ў каровы (Брын., Куч., П. Тара). Карова сена не есць, крайкі спускав (Брын.). КРБІЖ м. Крыж у жывёліны (Стад., Буйн., П. Тара, С. Поле, Кар., Дар., Капц.). Xлба так худобіну б'юць друком по крыжу! (Стад.). КСО! выкл. Выгук, якім скіроўваюць валоў улева (Стад., Кар., Буйн., Махн.). КУТДА, прым. ж. Бязрогая карова. Куцые корову на молоко вельмо добрые (Куч.). ЛАША', лоша н. Жарабя (Стад., Буйн., Знам., Капц.). Кобулу ў воз запрэгаю, i лоша з ею цэлы дзень бегае (Стад