З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
ТУРЛЮ'ДЗЩЬ незак. Балбатаць надакучліва. Турлюдзіць, што дзіцёнык, слухыць німа чаго. ТУ'РМЫН м. экспр. Дурыла, тупіца. I пыкажы І расисты етыму турмыну, а сам ён ня можыць. ТЫБАНКУХ м. Ужывальнік табакі. I ён ужу шэкырыдзь куріць, тыбанюхым стаўI ТЫРАДЭ'ЙКА ж. пагардл. Балбатуха. Пышла ужу ета тырадэйка новысці па дзяреўні рызнасщь. УВЕ'ЛЬКІ прысл. Такога ж росту, велічыні. Сынок ужу увелькі з бацьку. УВЕ'Т м. Толыгі ў выразах: імёць на ўвёці — медь на прыкмеце; узяць на ўвет — узяць на прыкмету. УГРУ'ДКІ прысл. За грудзі. Слова за слова — i тут жа ўгрудкі. УЕ'ЖНА прысл. Сытна, добра з ядой. Хуць ня ўежна, дык улежна. УНУРІ'ЦЦА зак. Уперціся, улегчы ў справу. Унуріўся, як бык, i цягніць. УСГХНЫИ займ. Прыналежны ўсім. Усіхныя дзеці як дзеці чыстыя, а мой вун як выдзілыўся. УСТРЕПЫЦЦА. Усхадзіцца, пачаць тэрмінова збірацца. А мой дык як устрёпыўся быў скрозь ноя ехыць. УСЬПЯЦЕ'НЬНЯ н. Месца, куды цяжка далезці. Куды ты ны ўсьпяценьня лезіш, звалісься, дык заб'есься. УСЬПЯ'ЦЦА зак. Узлезці з цяжкасцю. Усьпяцца усьпяўся, а цяперя во ня зълезу, кылі хочыш. ХАМЛО', ХАМУ'ЛА, ХАМУ'ИЛА н. груб. Просты, нявыхаваны, а таксама грубы чалавек. Як ляпніць што ета хамло, дык вушы вянуць. ХВЫТА'ЦЦА незак. Хапацца i спяшацца. Еж, ні хвытайся так, ато пыдавісся. ХІБА'РА ж. Хаціна. А вун i мыя хібара. ХО'ХА ж. экспр. Рагатуха. Ча ты, хоха, зыйшлася, якія табе тут сьмешкіі ХЫЛУДЗГНА ж, Жардзінка, добры дубец, ламачына. Хылудзіный яе якой піріцягні. ХЫНЯНЕМ прысл. Рэзва, рухава, бойка. Пышла Марья насіцца, як чорт, хынянём пы дзяреўні. ЦЁХЦЯ ж. экспр. Цяжкая ў хадзе поўная жанчына. С такой цёхцій далёка ні зайдзіш. ЦЁХЫЦЬ незак. Стомлена, цяжка шагаць. Цёхуў, цёхуў пяшком, чуць к вечару двору пріцёхуў. 9. З а к
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

забесься, турлюдзщь, увет, угрудкі, уежна, унуріцца, усьпяценьня, хамуила, хамула, хвытацца
0 👁
 ◀  / 353  ▶