З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 353  ▶ 
РУТАУЕ н. Доўгі чаранок у прыладах (лапаце, вілах i інш.). Рутаўё злымалысь у зілізьняку. РЫСКЯРЕ'КА i РЫСКІРЭ'КА м i ж. Раскірака. РЯСГСТЫИ прым. Мяцёлчаты. Авёс такій рясісты ны нізінцы! СА'ПНУЦЬ i СЫПАНУ'ЦЬ зак. Садануць вострым. Глядзі, а то карова як сапніць рогым, дык i кішкі вон. СМАЛЬЧУТ м. Пацук (самец). Смыльчуга кот ня возьміць. СТАУБЕ'НЬ м. Нейкі слуп (або ідал?). Ча ты стаў, як стаўбень? (звыч. стоўб, с т о ўп — слуп, Бяльк.). СТРЕПЫНЫЙ прым. Спутаны, звязаны. Стаў, 'як стрёпыный. Ліжиу, як стрёпыши. СТРІПЯНУ'ЦЦА вак. Рэзка схамянуцца. Стріпянуўся мынах, ды пуста ў гылывих. СУБУЛДЫ'ЖКА ж. Вялікая костка (с у л д ы г а — т. c., Юрч.). СУКРІ'СТЫЙ прым. Кучаравы, з закручанымі ў завіткі пасмамі поўсці ці валасоў (c ў к у p ы т к а, c ў к ыp ы к — завіток валос, Бяльк.). СУЛГЦЬ незак. Прапаноўваць. Суліў дзісятку, алі я ні прыдыла. П у с у л i ц ь зак. Прапанаваць. СУ'ПІЦЬ незак. Паколваць i свярбець. Скулка ужу ні баліць, a толькі супіць. СЫЗМА м. i ж. экспр. Скрытная, хітрая, каварная i сквапная асоба. Я, брат, етыга сызму ніцыга за гоні абхаджу. СЫ'ТКА ж. Кропелька тлушчу ў страве. Мяса жырныя, аж сыткі ўсе ў гаршку зліліся. ТУПІ'ЧЫЦЬ незак. Ісці, дзёўбаючы нагамі (па-старэчаму). Іншы ідзець, a іншы тупічыць — дзёўб-дзёўодзёўб. ТУК м. Вытаплены вадкі тлушч. Сала адзін тук, як жиріш ны скывырадзё. ТУ'МКЫЦЬ незак. Кеміць, даходзіць да сэнсу. Hy што, ужу троху сам тумкыіш, што нада дзелыць? Д aт у м к ы ц ц а, да т у м к ы ць зак. Дайсці да сэнсу, дабрацца да адгадкі. ТУФКЫЦЬ незак. Прымушаць крыкам. Туркыіш, туркыіш што здзелыць, чуць прітуркыіш [ т у р к а ць — будзіць, Бяльк.]. ТУ'РЛІК м. Кармакухня на ферме. Будзіш ваду вазіць на ферму ў турлік
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

гылывйх, дзёўб-дзёўб, жйріш, ліжйў, рыскярека, рыскірэка, сапнуць, стаубень, стрёпышй, стріпянуцца, субулдыжка, сукрістый, сыпануць, сытка, тумкыць
2 👁
 ◀  / 353  ▶