З народнага слоўніка (1975). Ю. Ф. Мацкевіч, А. А. Крывіцкі

ЗЯ'ЗФИДЬ незак. Адкрываць i закрываць рот пры кананні. Птушанёнык яшчэ зяўріць троху. ГМЫСЫДЬ м. i ж. Зварот з іранічнай павагай (з выразу i х м i л а с ц ь). А вы куды ета, імысьць, нырядзіліся, a вячэріць? ICK м. Пчаліныя разведчыкі. У навужніку іск, можа poŭ пріляціць. КАМСГЦЬ незак. Біць таўхялямі. Я яго камшу ў cnlну, а ён сабе хуць ба што. Н ы к а м с і ць зак. Надаваць таўхялёў. А т к а м с і ць зак. Даць таўхялёў. КАНДЗЁХЫЦЬ незак. Кандыбаць стомлена. Кандзёхуў, кандзёхуў, чуць прікандзёхуў двору з горыда. КА'СЬЦІЦЬ незак. Псаваць без патрэбы, бяздумна i ганьбіць на нішто. Касціла свайго мужука самымі naследнімі слывамі. С к а c ц i ц ь зак. Сапсаваць, зганьбіць. КАТЫ' мн. Валеныя апоркі, якія адзяваліся замест галёш на валёнкі (y мінулым). КО'РГА ж груб. Старая жанчына. I етым коргым старым яшчэ юр на ўме! КУЛДУЯ'ЧЫЦЬ незак. Лепятаць, незразумела гаварыдь. Кулдуячуць нешта пы радзіву ні пы нашыму. H ык у л д у я ч ы ць зак. Налепятаць. 3 ы к у л д у я ч ы ц ь зак. Залепятаць. КУРЧ м. Карчага (к у р ч ы г а — т. с. Бяльк.). КУРЧУМЯ'ЧЫНА ж. Карчак, карчаватае тоўстае палена. Ету курчумячыну ты нічым не рызабъеш. КУ'РЧЫЦЦА незак. Корчыцца. Курчыўся ат холыда пыт прысьціной. С к ў р ч ы ц ц а зак. Скорчыцца. КУ'ЦКА ж. Кукса ( к у ц о б к а —т. с. Юрч.; к у ц ы — нізкарослы, Бяльк.). КЬІСМАНО'ГІЙ прым. 3 аброслымі пер'ем нагамі. Наш пят ух кысманогій i дзьве куріцы тожа. ЛАБО'ДЬДЗЯ н. зборн. Буйныя сцяблы раслін. 3 бульбоўніка лісця апсыпылісь, адно лабодьдзя. ЛАЗБЫ'РЬ м. Самы верх узгорка, павышэння. Ідзе ніжы, дык расцець, a ны лызбырю згарела. ЛАНЫ' толькі мн. Выгода, прыволле. Нійдзе яму татя ланы ня будуць, як у маткі. ЛА'ХА ж. Рухавая i вельмі балбатлівая жанчына (л a х a ц ь — бегаць, насіцца, шукаць спажывы i балбатаць, пустасловіць, Юрч.). ЛІ'БІЛА н. Вуда для лоўлі ракаў. ЛГБІЦЬ незак, Лавіць ракаў лібілам