АБ прыназ. На (пры ўказанні на колькасць). Аб гэтым жа не зварыш, трэба яшчэ дрэўкі! АБЛАЖЬГЦЬ зак. Укласці дзіця, прыспаць, каб заснула. Аблажылі такі тую (унучку). АБЯЧА'ЙКА ж, АБЯЧА'ЯК м. i АБЕ'ЧАК м. Брыво. Абячайкі расьсек. Абечкі чорныя. АДБЫВА'ЦЬ незак. Убываць (аб колькасці, вазе). Прышлі сваты ка дной дзеўцы. Пытаюць у сватоў: «Што вам болей даць — што прибывая ці што адбывая?» Сядзяць яны i думаюць, што прасіць. «Hy, — кажуць, — прынясіця таго i другога». Принесла яна збан малака i талерку сала. АПУ'ДЗІЦЦА зак. Спалохацца. Стаіць апудзіўшыся сабака на сьнягу. АПЯРО'ЧКА ж. Папярочка, распорка паміж ножкамі (стала,стула). АСТА'ЦЦА зак. Выйсці замуж у гэту вёску. Сюды я асталася за яго, дак i живу тут. АТЛОТІСТЫ прим. Адложысты, спадзісты. Атлогісты берах. АТРАУё н. зборн. метаф. Гора, клопат, дакука, журботы. Атраўё нейкая, а ня дзеці! АТРЫ'ВІСТЫ прим. Абрывісты, круты. Атрывісты берах. АШАЛАМУЦЕ'ЦЬ зак. Ашаламіцца, здзівідца; адурэць ад тлуму, ад дзіцячага крыку. БАНЬСКУК м. Байструк. БЕ'ЛКА ж. Жывёла ці птушка белага колеру. БЕ'УКАЦЬ незак. Мяўкаць. БЕЛА ж. Тоўстая жэрдка ў колішняй хаце ад печы да сцяны для захавання адзежы. БЛУЗА'ЦЬ незак. Блазнаваць. Блузаеш, баба! БЭ'ШСЬ м. Байструк. ВАУЧА'К м. Ваўчаня. Хто не байіцца ваўчака ў рукі браць? ВЯРХНГЦА ж. Драбіны ў калёсах. Ляскі ў вярхніцы ў калёсах паламаліся. ГАМЗА'Ч м. Гамзаты. Еш, гамзач ты! ГАНАРАВА'ЦЦА незак. Ганарыцца. Чалавек ганаруецца. ГО'ЛАС м. У выразе у сьвінныя галасы — вельмі позна, не ў час, не ў пару (прыйсці, гіасеяць i г. д.). ГО'ЛЫ прым. Чысты. Голая пасуда