ГО 'РНЫ прым. 1. Ганарысты, ганарлівы; такі, які выхваляецца. Горны чалавек, г. зн. які ганаруецца. 2. Прыгожы. Горны чалавек. ГРУ'БАЯ прым. ж. Цяжарная (пра жанчыну). ГРЫЖА'Н м. Недавараная сярэдзіна ў бульбіне. ДАБРАДУ'ЧНЫ прым. Дабрадушны. Папоўся дабрадучны чалавек у гэтайі маладзіцы. ДАДЫХА'ЦЬ незак. метаф. Дажываць, гінуць. Ужо дадыхаеш, а веры няма?! [ад мужыка жонцы]. ДАМО'УКА ж. Хата, хвор. На роннай дамоўцы парадку няма. ДАСТА'ВА ж. Дастаўка, забеспячэнне. Дастава у нас добрая i хлеба i ўсяго. ДАСТА'ЦЬ зак. Знайсці, сустрэць, застаць каго-небудзь на месцы. Пашла рана, то дастала старшыню яшчэ. ДАШЧА'НКА ж. Пасудзіна з клёпак на зерне; цяпер няпэўная мера сыпкіх цел. ДЗЕ'ЦКАЕ прым. н. Радзімец, хвароба маленькіх дзяцей. Дзецкае, радзімае ў яго было. ДЛЯ прыназ. 1. Ад (указвае на прастору). Недалёка для нашага поля прайшоўшы. 2. Каля. Для лесу гарадок. Блізка для нас. ДНАВА'ЦЬ незак. Дняваць. Дзе днуе, дак не начуе [прыгаворка перад успамінам нябожчыка ноччу]. ДО'ЛЬНЫ прым. 3 добрай доляй, шчаслівы. ДРУЖЬКНА ж. 1. Дзяўчына, з якой хлопец сябруе, кахаецца. У маладога [хлопца] дружына на пагляд хароила, а як жонка будзе — не баліць галаве. 2. Муж, жонка (у адносінах адзін да аднаго). ЖЬІРАЛО' н. Горла, рыла ў пасудзіне. ЖЬЩЬ незак. 1. Расці. Буячнік, дзе жывуць дурніцы. 2. Зажываць, гаіцца. Жыве паляц. ЗАВЫ'ВА ж. Выццё, гудзенне (пра вецер). У коміне завыва гудзе. ЗВА'НЬНЕ ж. Назва, найменне. Скажу дальшыя званьні палёу. ЗДО'ЛЯ ж. Выхаванка (выхаванец), прыёмнае дзіця; дольніца (дольнік). Узялі ўза здолю. Здоля пасе гусі. ЗЖУФЬІЦЬ зак. Пажоўкнуць, зрыжэць ад гарачыні на печы, каля агню (пра бялізну, адзенне). Зжурыла на печы адзежа. ЗША'ЦЬ незак. Бліскаць, мігаць. Маланка зіпае. ЗЬВЯРЬГНАК м. Звярынец. 8, Зак
Дадатковыя словы
грубая, грыжан, гўсі, дадыхаць, дамоука, дастаць, дашчанка, днаваць, дольны, званьне, зжўрыла, зшаць
2 👁