паша, i корам. Сыны на хаўтурах абабілі яе. Яна яму рубашку парвала, а ён ей морду абабіў. Яна як стала крычаць, як стала галасіць, як бразнула аб землю. Іван зробіўся таўстый, ня любіць, калі хто к яму прыходзіць. Я яго пралаю, ён жа з маёй цешчай запісаны, яму стыдна, нялоўка. А ўжо жонка кляла, жонка выклінала, не адну свечку ў царкве паламала. А ён пасівеў, гладка апірх (апурх). Хварэў-хварэў, алі выхадзіўся, а ёсь — не выхажываюцца... Яна як ліванула ў вочы, i вочы ў яго, i трава згарэла, i падаконнік. Чума іх ведаіць, чаго завяліся? Зберага, як у канаве Хрушчоў, ляжыць (паслізнуўшыся). Мыла-мыла, павесіла, усё звалілася, па пяску пацягалася. Тэкля ўсюдых крала, i з плоту, дзе якое пашытае вісіць. Яна гэтым часам за грошы й проздзверы. Аддасць ей чужыя слёзы Бог. К ей мала хто хадзіў, а яна баба жарлівая. Яна й старая, а памаладзілася. Каля возіра адгалоскі йдуць, бліжэй, бліжэй, i саўсім недалёка — з сосніка міліцыя. Міліцыянер падгледзіў па кустах, i выгналі іх. Шофер як даў па машыні — толькі відзілі. Тады адно ранне я пашла ў шчавель, a міліцыя прыяджаіць: у Кагалёнчыхі трусоў пакралі. Шарыў-шарыў, у каго ёсь трусы, тады дапытаўся. Узяла трусянят свіснула сем штук i занясла зэкам. Міліцыянер за Надзю, а яна: «Гэта маё...» Цяпер ходзіць на завод алляны на работу (адрабляе). Спачатку нарадзіўся злодзя, потым п'яніца, карчомнік, а потым ужо чэсны чалавек. Яна ў бальніцы раздзявалкай работаіць. Як пачала матку біць, як пачало ўсё звінець, усё валіцца
Дадатковыя словы
пяніца
2 👁