А, сыночак, ты мяне адразу з хаты выгань, а то яна мяне выганіць!.. Укінуў некалі мне ў кішэню цукерку, а яна ўся прыстала. Да таго ўкахалася маё сэрцайка ў цябе... Каб ён адзін прышоў, дык табе ласкавей было б. Як сказала, што ён праг па мне, шалеў, дык я лахі пад пахі й пабегла. Прычапіўся, ну хоць ты задавіся. Што ён па табе — галаву завяжаць? A тады слухай як: навяліўся на мяне... Ён пачаў i рукамі, i нагамі, i ўсякімі спасабамі... Як ён у хату, я б за вілачнік, i да дарогі на ім выехаў бы! Забірай шарлацце й топай дамоў. Ты мне ўстыў, апрацівіў. Ён майго га. на ня варты! У мяне кароткі завароткі! Як ажаніўся, зусім абесталковіўся. Абасваіла хутка (сваім лічыць). Ён яе шанаваў, як вока. Мужа прыспала (усыпіла), а сама пашла гуляць. Ручная — блядзюга, a зручная — работніца. Гэта ўжо рэшата — у гулявой дзеўкі, што й пасеіна адна не задзержыцца. Бацька п'яніца, матка тожа не адкініць. Там у яе ці цынковая прыдзелана, ці дзеравянная, як толькі трываіць (пра гулёную нявестку-ўдаву). I poзум бы мела, каб такую нявестку спасціла з свету. Развіляем такім зробіўся, разгіндзяем. Як завурыць качалку, яна лясь-лясь — заляскатала. Чаго ты на яе зверышся? Як даў у палічку, усе стаканы ў цуры, чашкі — у цурачкі. А яна гак яму палкай па плячох. Што ты, дурны — біць вокны, алі есь ейную душу?.. Я ж яе браў высокую, чарнабрывую... Ну чаго ты, раскапёха (з адкрытым ротам)? За пнём галава, за калодай ногі, добра, калі ў хаці які шавёль ёсь (каханак, сюбар). Першая жонка цяплейшая. Каб ён еў, што яна ў яго першая. Як
Дадатковыя словы
завў, пяніца, цўры
2 👁