Вушацкі словазбор Рыгора Барадуліна (2013). Р. І. Барадулін

 ◀  / 390  ▶ 
Адкуль? — 3-пад кур, петухоў сын. Амне?— Твойносуга.не. Вытры, дамтры (малы выцірае нос). Было не выціраць, даў бы пяць. Гразь-гразь, чаму ты не гарыш? — Я б гарэла, каб не была карэла. Дай закурыць. — Закуры кату пад хвост. (Адказваюць малому.) Дайце нажа! — Ус.рыся, бяжа! Добры вечар! — Добра лечыў, ды памёр. Добры дзень! — Добры, толькі сена касіць. Значыцца... — Калі значыцца, дык i целіцца. (У каровы па баках відаць, што хутка ацеліцца.) Калі? — Не калі, а жывых пушчай. Клубок. — Скулля табе ў бок. Крыж на крыжы. — Калі знаеш, не кажы. Куды? — у ср.ку па жалуды. Натрасу й табе прынясу. Лянько, на яйко. — А ці аблупленае? — Не. — Тады еш сам. Навошта ты ўкраў тапары? — Якія тапары? — Што любаліся без пары. Навошта ты ўкраў цыначкі? — Якія цыначкі? — Што пад хвастом у свіначкі. Не хачу. — Пацалуй у ср.ку смаркачу. Ну? — Х.й гну, дуга будзець. Пабітую нагу трэба змазаць ежам. — Якім ежам? — Га. ном свежым. Пакажы. — У казы пад хвастом паглядзі. Папкі! (Малы просіць хлеба). — Скулля ў лапкі. Па што, воўча, ідзеш? — Па апошняе
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.
21 👁
 ◀  / 390  ▶