Укаціць — нарадзіць. Як укаціла два мальцы, мужык за галаву хапіўся. Укоптур, з коптурам — наліваць, насыпаць з верхам, па самыя берагі. Малянкоўскую шклянку ўкоптур наліў, дык я спачатку адпіў, каб не распліхалася гарэлка. Не пашкадаваў сусед, наліў з коптуркам. Укрыўдзіць — пакрыўдзіць. Ён ня ўкрыўдзіць цябе, ня бойся. Улазіны, уваходзіны — засяленне ў новую хату. На ўлазінах так госці набраліся, што вылезці не маглі. Уваходзіны — сабе ня шкодзіны. Улегцы — з пустымі рукамі, неабцяжараны; яшчэ — пуставаты. Як ўлёг — не дагнаць, улегцы йсці лёгка. Ты ня май яго ўлегцы, не прыніжай, не думай, што ён такі просты. Улёжжа— улежнае месца. На добрым улёжжы й сны панскія сняцца. Улінцаваць — лупцаваць розгай, дзягай. Як улінцую, дык затанцуіш у мяне. Улонні — калені. Вазьмі малога на ўлонні, сплакаўся саўсім. Улугавець— зарасці травой. Як там усё ўлугавела, ня знатка, што жылі некалі. Улычніца — кукіш, хвіга. Такі лыч, хоць ты яму ўлычніцу пазыч. Улэбацца—улезці, упрэгчыся. Улэбаўся ў цёмную справу й сам ня рады. Улядаіць — апрацівець, знелюбець, устыць. Улідаіў ён мне сваімі заляцаннямі ды абяцаннямі. Улідаіў мне гэны скупірдзяй, над кажнай капейкай трасецца