імЧ смола. Азяраны. А корова цельна, бо смола е ўжэ. Цераблічы. 4. Гудрон. Вараць ее, гэту смолу, І мажуць лодку. Запясочча. Памянш. с мо л к а. Значыць корова, смолка есцека. Бярэжцы. СМОЛЕНА ж. Сасна. То осіна, а то смоліна, возьмі смоліну да лучыны насечы. М. Малешава. Ек смоліна добра, то i з ее робілі чоўна. Чэрнічы. У лесі стоіць хвоя, а прывёз смоліну. Луткі. СМОЛГЦЬ незак. Смаліць. Смоліць дратву піком. М. Малешава. СМО'ЛНЫ прым. Смалісты. Вукопаем корча смолного на комін. Верасніца. Смолку сосну роспілуём на дошкі. Пагост. СМОЛО'ВЫ прым. Сасновы. Булі смоловуе i дубовуе чоўны. Аздамічы. СМОЛО'ВІКІ мн. Лісічкі. Смоловікі е на бору. Аздамічы. СМО'ЛЬНГК м. 1. Хвойнік (зараснік, драўніна). Смольніку прывёз цэлу машыну. Запясочча. Смольнік важко колоць. Дварэц. Со смольніку корэнье дралі. Хачэнь. 2. Шматок скуры з воскам для націрання нітак. Запясочча. СМОЛ ЮТА ж. экспр. Човен з хвоі. Стань ехаць веслом, то гэту смолюгу нельга погнаць. Цераблічы. СМОЛЯ'К м. Смаляк. Лучына, смолякі — гэтум му свецілі. Бярэжцы. СМОЛЯ'НЬЕ н. Удар палкай пры гульні у цурку. Робі смолянье. Велямічы. СМОЛЯ'НКА ж. 1. Сорт асенніх груш. Смолянкі — дулі, даўкіе, не можно йесці, прокоўтнуць. М. Малешава. 2. Сорт яблыкаў. Аздамічы. 3. Яйцо, залітае смалой або воскам. У цебе смолянка, я біцца не буду. Аздамічы. СМОЛЯ'НКД мн. Лісічкі. Затым г смолянкі, шчо смолою пахнуць. Цераблічы. Ек прокінуцца смолянкі, то ўжэ i грыбі шукай. Хотамель. СМОЛЯТ м. Смалакур. Смолу гнаў смоляр c хвоі, а з берэсту — дзёгоць. Цераблічы. СМОЛЯФНЯ ж ' Смалакурня. Смолярня — де дёготь гналі. Альпень. СМОРКАТЫ прым. Смаркаты. Чорт ты сморкаты! M. Малешава. СМОТОД, СМУРО'Д м. Смурод. Я/с воздух nonopцяць, то i смород. Луткі. Смурод пошоў по хаці. Там жа
Дадатковыя словы
смолны, смоловы, смольнгк, смолянкд, яіс
6 👁