Не столькі мёду, сколькі ему роду (прыказка). СямігосЦІЧЫ. СМУГ м. 1. Палоска. Смуг гразкі, не отмуўса. Луткі. 2. Рад пакаленняў. С того смуга цягнецца нашэ кодло. Альшаны. СМУТА ж. Брудныя палосы на адзенні, на деле. Смугі на коўнеру, не можно отмуць. М. Малешава. Осталіса смугі, хоць i посцірала. Луткі. От поту такі смугі на хусточках, не отмуеш порошком. Цераблічы. Смугі гразные на руках. Рыдча. Мокрая вузкая нізінка. Поў~ ные этые смугі воды, перэйці не можно. M. Малешава. Смуга болото называюць: поцягла гэта смуга, нізіна, болоцвінка между лесом. Хачэнь. Смуга — дзе на нізіні процекае шчэ вода. Хотамель. Цёмная або светлая палоска на небе. О смуга, поцягло, то там ужэ погода. Сямігосцічы. Пахмурнасць. Смуга — ек дзень негодліву, до дожджа. Крэмна. Ек дзень навісны, цёмны, то смуга. Там жа. Памянш. с м уж к а. Смужка цягне, вода прожымаецца на болоці, а кругом сухо. Луткі. СМУЖА'ВША, СМУГА'ВША ж. Тое ж. Смужавіна — вона маленька, разоў два ступіць, тры. Цераблічы. Однэе смужавіны, нема доброе траву. Старажоўцы. На ліцэ смужавіны. В. Малешава. Смугавіна на штанах, як покалісса. Альгомель. Памянш. с м у ж а в і н к а. Там я бачыў смужавінку травы, болотчына така. Луткі. СМУ9КНІК м. Зараслі маладога лесу. Дробны смужнік, кустарнік, шо не вулезеш. Хачэнь. СМУК м. Смык. Вон на скрыпцы грае, ек поцягне смыком! Сямігосцічы. Памянш. с м у ч 6 к. Тонкі, як смучок. Старажоўцы. СМУКА'ЛІСТЫ прым. Кемлівы. Конь вельмо смукалісты, шчо сказаў — вон знае. Любавічы. СМУ'КАЦЬ незак. 1. Смыкаць, скубці. Сено i солому смукала со стога ды корові носіла. М. Малешава. Колісь верэс смукалі, тоўклі да сыпалі ў хлеб. Хачэнь. 2. Струменіць, булькацець. Смукае вода. Сямурадцы. 3 перан. Торгаць. У мене зуб смучэ. Запясочча. СМУКНУ'ЦЬ зак. 1. Скубнуць, пацягнуць. Ек смукнеш, то готову i сторчака даць, так цвёрдо браць лён. Луткі. 2. Зразумець, скеміць, сцяміць. Вон i смукнуў, узяў да з сорома вуехаў. Бярэжцы. Он i смукнуў, шчо это. Там жа
Дадатковыя словы
смугавша, смужавша, смукаць, смукнуць
3 👁