Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Я'СІК м. Падушачка. Бярэжцы. Я'СЛІ мн. Яслі. Я коню есёль не робіў. Луткі. Haтрусі сена корові да положи за яслі, шчоб ела. Кдродічы. Я'СМЕННЫ прым. Узбуджаны, усхваляваны. Шчото ты зробіласа нека ясменна, голос некі повушоны. Цераблічы. ЯСНЕ'ЦЬ незак. Яснець, ззяць. Тые тузікі яснеюць! (на кіцелі). Верасніца. ЯСНО'ТА ж. Вялікая ясната. На дворэ ужэ такая яснота! Азяраны. Я'СНЫ прым. Ясны. Онё яснэ небо робіцца. Дварэц. Мы ж ужэ старые, это молодым трэбо, шчоб було яснэ. Луткі. Я'СОКОР м. Таполя. Любавічы. Я'СОЧКА ж. экспр. Прыгажуня. Красівы, шчо ясочка! Аздамічы. ЯСТРЭ'Б м. Ястраб. Я'стрэб — которы ловіць шпакоў. Запясочча. ЯСТРЭБЕ'Ц м. Тое ж. Ястрэбэц под сову подходіть. Альпень. Я'ТРАЦЬ ж. Пачырваненне скуры. Ятраць на целе ў дзецей бувае. М. Малешава. ЯТРО'ВЩА ж. Жонка брата. Етровіца к ей пошла, іх чоловёкі браты! Верасніца. ЯТРО'УКА ж. Тое ж. Твой муж да мой муж — браты, то мы етрдукі. Мачуль. Колі у гурці жывуць браты, то етроўкі часто сварацца, особенно, ек е дзеці. Тураў. Етроўка — ліха вероўка (прымаўка). Верасніца. Я'ТРА мн. Болькі. Это ятра на віду, ёгб откідаюць. Старажоўцы. Я'ТРЬІЦЦА незак. Чырванецца. Почэсаў, дай зноў рана ятрыласа. Хотамель. Я'УКАЦЬ незак. 1. Мяўкаць. Кот стаў яўкаць, есці хочэ. Хотамель. Яўчаць коты. Бярэжцы. 2 перан. Плакаць (пра дзяцей). Кіне, рыне одних, то яўкаюць блізнюкі Бярэжцы. Я'ЦЕЛЬ ж. Пратока. От ека лужына, дзе вода npoбагае васной, то зовэмо яцель. Мачуль. Поедзеш яцелёю i ў Олемані прыедзеш. Велямічы. E така ложчына гразкая, то вона з той ложчыны да ў гэту іде, та ятель. Рубель