Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

у Городок. М. Малешава. Дзве бабу базар, а три ярмолок (прымаўка). Верасніца. ЯРОВГНА ж. Яр. Бярэжцы. Я'РОВУ7 прым. Яравы. У сю Ярову пашню зовом ярыца. Цераблічы. ЯФОСЦЬ 1 ж. Пякучасдь, злосць (пра камароў, мошак i інш.). У мусколі сама яросць весною. 2 прысл. Вельмі. Жукі гулі на селе, яросць! Любавічы. Я'РОЦША ж. Ярына. Хотамель. Я ФУГА ж. Вялікая гразкая лужына. Вода позбегала на дорозі — i еруга. Вукінь у ту еругу смецье. Запясочча. Колесо стало у ту еругу, i машина не можэ вуехаць. Луткі. Я'РУС м. Канец. Два ярусы картоплёў у Хвёдора, багато наросло. В. Малешава. Бурт — то ўжэ длінны, у колхозі, мэтроў дзесяць, а як мешкоў дзесяць-дванаццаць картошкі — то ярус. Мачуль. Курган, насып. У нас ярусду багато було на полі. Хачэнь. ЯФХА' ж. Арфа (для ачысткі зерня). Жонкі ярховалі у ярсі пшэніцу. Верасніца. ЯРХОВА'ЦЬ незак. Арфаваць. Верасніца. ЯРЧУ'К м. Кучаравы чалавек. Цераблічы. ЯРЧУКОВА'ТЫ прым. Кучаравы. Маленькіе цыганчэнята ерчуковатые. Верасніца. ЯРЧУКІ7 мн. Кучары. Ерчукі покручэные. Аздамічы. ЯРШЬКН м. Аршын. Полотно на ершыны мералі. Кароцічы. ЯФЫ прым. 1. Яравы. Пшэніцу яру i пшэніцу озіму у колхозі сеюць. Дварэц. Сеялі яру пшэніцу, цепер не сеюць. Хачэнь. 2 перан. Заўзяты. Яры, зоўзяты да роботы. Альпень. То ўжэ такі яры злодзей, то мо й ў селе такого нема. Верасніца. 3. Заўзяты, злы. Ярый собака — поганый. Хачэнь. ЯРЫНА7 ж. Ярына. Му только засевалі ерыну: оўёс, ечмень. Старажоўцы. Я'РЫЦА ж. Тое ж. 3 ярыцы крохкэ цесто, вонэ шамае ў роце. Хачэнь. ЯСЕНЕВУ прым. Ясянёвы. Ясенёвуе, берэзовуе, кленовуе булі вілы. Старажоўцы. Я'СЕНЬ м. Ясень. Нема лесу, от дзе ясень у селе, ека верба. Сямігосцічы. ЯСЕНЕ'Ц м. Тое ж. Одсёк есенца на дугу. Мачуль. ЯСЕНШ'К м. Ясеннік, драўніна з ясеня. Луткі