ШЧЭ'ННАЯ ж. прым. Шчэнная. Сучка другі раз шчэнная. Верасніца. ШЧЭНЯ7 н. Шчаня. Дзве недзелі шчэнята поўзалі слепуе. Верасніца. ШЧЭПА'ЦЬ незак. Шчапаць. Шчэпаю лучыну, шоб загарваласа. Пагост. ШЧЭПГЦЬ незак. Прышчэпліваць. На чотыры сорты шчэпіць хто одну грушу! Сямігосцічы. ШЧЭТІКА ж. Трэска. От гэтой шчэпкой, шчо гром одбіў, поколупай зуба, то ўсей зуб покрышэцца (павер'е). Хачэнь. На перэклады кладом дрова, шоб можно подсунуць шчэпку. Сямурадцы. ШЧЭТІЛЕНКА ж. Прышчэпа. Шчэпленкі — то ўжэ садовые яблуні. Хачэнь. ШЧЭ'ПЛЕНЫ дзеепрым. Прышчэплены. Уродзі это воспа шчэпленая. Запясочча. ШЧЭФБА м. i ж. Шчарбаты чалавек. Вон от боёк шчэрба. Пагост. ШЧЭРБАТЫ прым. Шчарбаты. Шо зубоў нема, то шчэрбата. Запясочча. Вышчаролены. Прка шчэрбата. Сямурадцы. Нікому не горэ, ек тому горшчэчку дай шчэрбатому. Горшчык кіпіць, а водзіца бежыць дай скрозь дзірочку (з песні). Сямурадцы. ШЧЭРБА'Ч м. i ж. Шчарбаты чалавек. Шчэрбач у сорок зробіўса. Пагост. ШЧЭРБЕ'И м. i ж. Тое ж. Сямігосцічы. ШЧЭФБЕЛЬ м. i ж. Тое ж. От стары шчэрбель, а шчэ молодзщца! Верасніца. ШЬГБА ж. Шыба. Шыба — то сцекло ў вокне. Кароцічы. ШЫБАЛІЬ незак. Кідаць. Не шыбай, бо кого по голове удырыш. Запясочча. У страх шыбае, як ту песню поюць! Хачэнь. ШЬГБЕЛЬШК м. Шыбенік. Аздамічы. ШЬГБЕЛЬНЩА ж. Шыбеніца. Поперэд бацька на шыбельніцу не лезь! (прымаўка). Верасніца. ШЫ'БКА ж. Шыбка. Побілі дзеці шыбку у клубі. Цераблічы. У вокне шыбка побіласа на дробны мак! Луткі. Памянш. ш ы б о ч к а. У сцене було окно по дзве шыбочкі. Кароцічы. ШЫ'БКІ прым. Шыбкі. Сямурадцы. ШЫ'БКО прысл. Шыбка. Шыбко ходзіць н а роботу. Луткі
Дадатковыя словы
вышчарблены, павере, слепўе, шчэпаць, шчэрбеи
3 👁