ШЧЫПУ'ЧЫ прым. Ураджайны. Растуць помідоры велікіе, але шчыпучые. Луткі. ШЧЬГПЧЫК м. Чэпчык. Завіваночка-шэльма, да ўсю свою кдсочку сцерла, сцёрла, зом'яла да под шчыпчык сховала (з вясельнай песні). Хачэнь. ШЧЫР м. Аксамітнік. Пагост. ШЧЬГРО прысл. Шчыра. Ты побач, як воны шчыро плачуць, слёзы, ек з бобра, сыплюцца! Хачэнь. ШЧЫ'РОСЦЬ ж. Шчырасць. Вон не маў шчыросці ў робоці. Старажоўцы. ШЧЬГРЫ прым. Шчыры. От шчырое душы рдбіць. Запясочча. Шчыры, хто робіць по праўдзі. Луткі. A шчырого ŭ чорт берэ (прымаўка). Сямурадцы. АШ ч ы p а н о ч. Уся ноч напралёт. Свеціцца, свеціцца ноч шчыру! (пра блісканне маланкі). Хачэнь. ШЧЫТ м. 1. Франтон. Подшылі шчыта дошкамі. Хотамель. Курные хаты булі без столі i таксамо со шчытдм. Сямігосцічы. Шчыт на тры клеткі робіцца ў хаце, a одзінарны шчыт — у одрыні. Аздамічы. Памянш. ш ч ы т 6 к. Бярэжцы. 2. Вільчык. На самом шчыту буські стояц. Запясочча. ШЧЭ, ШЧЫ прысл. Яшчэ. Елі, елі сало i шчэ осталдco. M. Малешава. Як там твое бацькі жывуць, шчэ ходзяць трохі? Пагост. Богатыром, дак шчэ болый далі! Бярэжцы. Я б i цепер шчэ вуткала ту рогожу. Сямурадцы. Дзед шчэ жыву? — Шчэ! Запясочча. Яшчэ не. Скоро год? — Шчэ. Хачэнь. ШЧЭ'БЕЛЬ м. 1. Ліст вашчыны, які чапляецца на кожны зуб у борці. Мачуль. 2. Шчэбень. Кароцічы. ШЧЭ'БЕТ м. Шчэбет. Такі шчэбет, шо не чутно нічого ў лесі! Хачэнь. ШЧЭБЕТА'ЦЬ незак. Шчабятаць. На дворэ вороб'е шчэбёчуць. Хачэнь. ШЧЭБЕТУ'Н м. Шчабятун. Такі буў шчэбетун да говорун хорошы! Хачэнь. ШЧЭ'ЛЕШНА ж. Сківіца. Запясочча. ШЧЭ'ЛЕПУ мн. Сківіцы. Хоцеў заспеваць, да вускочылі шчэлепу, да такого розяўленого i поперлі ў больніцу. Луткі. ІПчэлепі — этые косці, дзе зубі седзяць. Хотамель. ШЧЭНГЦЦА незак. Шчаніцца. А наша сука шчэніцімецца скоро. Аздамічы