Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

 ◀  / 425  ▶ 
ШЧЬГКОЛОДКА ж. Сустаў на пальцы. ШчыколодкІ на руцэ боляць. Цераблічы. ШЧЬГКОЛОДОК м. Тое ж. Шчыколотка обобіў. Альтаны. ШЧЬГЛІНА ж. Шчыліна. Шчыліна, ек росколецца дзе. Луткі. Памянш. ш ч ы л i н к а. Недзе ў шчылінку упало. Хачэнь. ШЧЬГЛКА, ШЧЬГЛЬКА, ШЧЭ'ЛЬКА ж. Тое ж. Шчылка ў дзверих, шчо навулёт свеціцца. Альтаны. Снег у шчыльку шыецца, ек отліга. Луткі. Зламану голку закідаюць у шчэльку. Сямігосцічы. Гэтые косы у печ кідалі, або у шчэлькі екіе дзе-небудзь ховалі, шчоб не валяліса. Хачэнь. Памянш. ш ч ы л е ч к а. М. Малешава. ШЧЬГЛКО прысл. Шчыльна. Лазбін шчылко построяцъ, у серэдзіні чысто, хдрошэ. Сямігосцічы. ШЧЫЛНО' прысл. Тое ж. Хата зроблена шчылно, не трэба i мох. Луткі. Трэба, шоб шчылно сало легло ў яшчыку, бо ек нешчылнд, то попсуёцца. Талмачава. ШЧЬГЛНЫ7 прым. Шчыльны. Шчылны плот, ані не ўлезе ў огород! Луткі. ШЧЫЛЯ' ж. Шчыліна. Трэба забіць шчылю. Аздамічы. Коб ты лежаў i лежаў, ек прус у шчылё! В. Малешава. ШЧЫМЕ'ЦЬ незак. Шчымець. Мое ногі попухлі да шчылТяць. Мачуль. Шчыміць зуб, почынае болець. Бярэжцы. ШЧЫНГЦЬ зак. Змесці мятлою або згрэбці граблямі рэшткі саломы з зерня пасля малацьбы. Цераблічы. ШЧЫНЯ'ЦЬ незак. Змятаць мятлою або зграбаць граблямі рэшткі саломы з зерня пасля малацьбы. Помолоцілі жыто да ужэ трэбо шчыняць. Луткі. ШЧЫПА'К м. Маленькі жучок, які моцна шчыпаецца. Шчыпак — такі жучок чорненькі, кусае часом, як залезе ў чобот. Сямігосцічы. Шчыпак больно шчыпае. Луткі. ШЧЫПА'ЦЬ незак. 1. Шчыпаць. Порося морожок шчыпае. М. Малешава. На болоні гусі траву шчыпаюць. Азяраны. Рукамі шчыпай по однёнькой ягодцы. Верасніца. Не шчыпай за чэрэво! Запясочча. 2. Пячы, пашчыпваць. Раны шчыпЛе. Аздамічы. ШЧЫПНУ'ЦЬ зак. Шчыпнуць. Шчыпне так, шо больно! Запясочча
Нават дробная праўка будзе карыснай. Не стаўце знак націску, каб слова лепш знаходзілася праз пошук.

Дадатковыя словы

дзверйх, чббот, шчэлька
0 👁
 ◀  / 425  ▶