ШЬГВАНКА ж. Хустка, пашытая з тканіны. Еку заўяжу шыванку, та ŭ добрэ будзе. Луткі. ШЬГВЕЛЬНЯ ж. Вышыванне на спадніцы. Шывельню поўшывала у боках на сподніцы. M. Малешава. ШЫГ м. Шыгалле. Шыгу багато на хвойніку. Аздамічы. ШЫТА ж. Toe ж. Поўны кордюк однбе шыгі у глушца. Запясочча. Шыга з хвойніку падае. Хачэнь. ШЫГА'ЦЬ незак. Выкідваць уверх рукі. Колі танцуем козу, то шыгаем рукамі. Бярэжцы. ШЫ'ДЗІЦЬ незак. Кпіць. Шо ві мене шыдзіце. Там, дзе я прошоў, там вам не буць! В. Малешава. 3 его так шыдзяць. Луткі. Там у моей сестры той дзед Сцепан шыдзіць. Цераблічы. ШЬГКАЦЬ незак. Шыпець. Коты дзікіе шыкаюць. Луткі. Гадзюка шыкае. Там жа. Так i шамацяць прусы по сценах, шыкаюць. Кароцічы. ў ШЫКІРДА' м. i ж. экспр. Той, хто неразборліва гаворыць. Пагост. ШЫКІРДА'ЦЬ незак. экспр. Неразборліва гаварыць. Пагост. ШЫ'КОТНЯ ж. Гадзюкі, вужы. Е гэтой шыкотні ў болотах! Аздамічы. ШЬГЛО н. Шыла. Верх тонкі, бы шыло (пра дрэва). Сямігосцічы. ШЫЛОВА'ТЫ прым. Шылаваты. У гэтого дзерэва шыловаты верх. Аздамічы. Шыловаты кабанчык, бо мало есць. Там жа. ШЫ'ЛЬПНА ж. Шашаль. Шыльгіна проесць усе дзерэво. Альшаны. ШЬГЛЬНЕГА ж. 1. Шашаль. Альшаны. 2. Дзірачка ў бочцы, праз якую працякае вада. Альпень. ш ь г л ь ш к м. Шашаль. Шыльнік хату збій. Сямурадцы. ШЫЛЬНЯў, ШЭЛЛЯ'К м. Тое ж. Шыльняк поеў сцену. Кароцічы. Шэльняк — ек одзін, а ек багато, то шашэль поела да порохно сыплецца. Цераблічы. ШЫЛЬПА'К м. Тое ж. Аздамічы. ШЫЛЬЧА'К м. Тое ж. Шылъчак вінціць дзерэво, i порохно сыплецца. В. Малешава. ШЫЛЮГА' ж. Шалупайка. Шылюга — то лускі з пшэніцы, з проса. Цераблічы