ШВОФКА ж. Кавалак вяроўкі. Возьмі на шворку собаку! Рыдча. ШВОФЭНЬ м. Шворан. От, колісь Ганну везлі венчацца коньмі, a шворэнь поламаўса, колесо упало, то ŭ жизнь ее пропала. Верасніца. Шворень у оплёнь ідзе. Хотамель. Шворень у колодзежы буў дубову коліся. Хотамель. Шворень у коловороці е. Бярэжцы. ШВУРО'К м. Невялікая ўкладка дроў у лесе. Альтаны. ШВЭД м. Доўгая палоска сала. На сковородзе швэди лежаць, аж хороша гледзець! В. Малешава. ШВЭ'НДАЦЦА, ШВЕ'НДАЦЦА незак. Швэндацца. А чо ты швэндаесса по чужих хатах? М. Малешава. Нейке у капелюшэ за ею швэндалосо. Там жа. Не трэда швэндацца абу-дзе! В. Малешава. Швёндацца. Пагост. ШВЭ'НДАЦЬ, ШВЕ'НДАЦЬ незак. Тое ж. Нічого не робіш да швендаеш! Аздамічы. ШКА'БКА ж. Скобка для змацавання пазоў у лодцы. Хотамель. ШКАБУФОК м. 1. Стары, зношаны абутак. НекІе тэ шкабуркі обула дай цегае. Цераблічы. Я зову шкабуркамі старые сапогі, шо вон вукідаю! М. Малешава. 2. Лахман. За гэтые разные шкабуркі, онучы старые, нічого не дае клочэнік. Там жа. ШКАНДЫБАТДЬ незак. Шкандыбаць. Моя старая чуцъ шкандыбае. М. Малешава. ШКАРАДА' ж. Лодка-даўбёнка; дрэнная старая лодка. Аздамічы. ШКАРЛУТ1КА ж. Корка. Сямурадцы. ШКАФЛЯ ж. Шкарлятына. Шоб цебе шкарля з'ела! (праклён). Сямурадцы. ШКАРЛЯ'Т м. Тое ж. Буу год, шчо некі шкарлят натто браў за горло дзецей. В. Малешава. ШКАРЛЯЦЕНА ж. Тое ж. Шкарляціна сцісне за горло i ні дасць дыхаць. Мачуль. ШКАРПА'ТЫ прим. Шурпаты. Побелелі рукі, шкарпатые роб'яцца. Старажоўцы. ШКАПКК мн. Скобкі для змацавання пазоў у лодцы, скрэпы. Хотамель. ШКІЛЕ'Т м. Касцяк. Худы, ек шкілет. Кароцічы. ШКЕРКА ж. А У з я ц ь за шк I р к у. Узяць за каўнер (у злосці). За шкірку дай на двор ее! Пагост
Дадатковыя словы
зела, робяцца, швендацца, швендаць, швурок, швэндаць, шкабка
11 👁