ШВА'ЧКА ж. Швачка. Не швачка пошые, а сама. Beрасніца. ШВА'Я ж. 1. Паля. Запясочча. 2. Швайка. E швая такая гострая, ее ў землю убівае коморнік. Сямігосцічы. ШВЕ'ЙГАЦЬ незак. Гойсаць, бегаць. Малы не noceдзіць, цэлы дзень швейгае. Хачэнь. ШВЕЛЯ' ж. Брус. Швеля була на чотыры канты чэсана навек. Луткі. ШВЕФКАЦЬ, ШВЭ'РКАЦЬ незак. Балбатаць, плявузгаць. Пуяны человек ужэ не говорыць, a швэркае. Старажоўды. Нап'ецца да шверкае абу-шчо. Хачэнь. ШВЕЦ м. Шавец. Напутаўса швец роботы (прымаўка).Луткі. ШВГГАЦЬ незак. Свістаць, дзьмуць. Само глаўно вулепіць хату, шоб не швігаў вёцёр. Сямурадцы. Я по воздуху швігаю пугою, не б'ю, коні ŭ бегуць. Пагост. ШВІД м. Свідзіна. Аздамічы. ШВІДЗГНА ж. Toe ж. Швідзіна, на ей ягодкь крэстовіною ростуць. Хачэнь. ШВЕДКЕ прым. 1. Быстры, жвавы. От швідка дзеўка i ў робоці, i ў гульне. B. Малешава. 2 перан. Гнуткі. От дубец швідкі/ Запясочча. Швідкім дубцэм далей картопель шпурленеш. Пагост. ШВЕДКО прым. Хутка. У той каруселі швідко бегаюц самотужкі. Тураў. Швідко жучок поўзе. В. Малешава. ШВІДСУВУ прым. Свідзінавы. Швідову дубчык. Хачэнь. ШВІРА'ЦЬ незак. Шпурляць. Ек стаў вон швіраць з себе одзежу, ек здурэў. Верасніца. ШВЕРКА ж. Плашка дроў. Запясочча. Укладка дроў. Пагост. ШВІРЛЯ'ЦЬ незак. Шпурляць. От швірляе гной на воз моцно. Луткі. На шчэдрэц швірлялі чоботы ў порог. Пагост. ШВІРНУ'ЦЬ, ШВУРНУ'ЦЬ зак. Шпурнуць. Як швірну, то зара вулеціш! Луткі. Ек швурне мене отчім, то я лецела до плота. М. Малешава. ШВО н. 1. Рубец. Шво отрубіла ў сороццы. Луткі. 2. Шрам. Показала на тэ шво на целе, дак вонэ веліке! Запясочча. 3. Шытво, шыццё. Буду сама собе шыць, бо дороге шво. Верасніца
Дадатковыя словы
напецца, швейгаць, швурнуць, швэркаць, швідкіі, швірляць, швірнуць
6 👁