ША'ХАЦЬ незак. Рэзаць з шумам. Хомчыха так — чык, чык, а я так — шах, шах жала. Сямурадцы. ША/ХВОРОСТ м. Гарэза, свавольнік, прайдзісвет. Мёнъшый іх хлопец рохм&ный i толковый, а больший — нейкі шахворост. Тураў. От шахворост, усе ў хаце перэверне. Аздамічы. ША'ХВОРОСЦЕНЬ м. Тое ж. Шахворосцень вёрткі ек юла. Крэмна. ША'ХНУЦЬ зак. Разануць. А вон як шахне, шах не, той лівень! Хачэнь. ША'ХОРЫЦЬ незак. Шнарыць. Шахорыла, шахорыла, а вона ў чобоці. Сямігосцічы. ШАХРА'Н м. Шафран. Запясочча. ШАХЦЕ'ЦЬ незак. Шалясцець. Чую, коса шахцщь, нехто косу мёнціць. Хотамель. ША'ШЭЛЬ м. i ж. 1. Шашаль. Тэ дзерэво, шо з воды, вечнэ, шашэль не з'есць. Цераблічы. Шашэлъ хату з'ела. Там жа. У мене е ешчэ дзежэчка, толькі шашлі з 'елі. Чэрнічы. 2. Вялікі чмель. Шашэль ударыў, то чуць не кончыўса, oŭ, б'ючэ джало. Пагост. ША'Я ж. Непаседа. Ек тая шая круціцца, не вуседзіць спокойно! Верасніца. ШВАТЕР м. Сястрын муж. Мой от швагер у кузні, мое сестры чоловек. Пагост. ШВА'ИКА ж. 1. Швайка. Не знаю, йдзе гета швайка дзеласа, трэба йці свінью колоці — нема! Кароцічы. Хвост у мойго кабана, шо швайка. Бярэжцы. На хітрого вузла — хітрая швайка (прымаўка). Цераблічы. 2 метаф. Шчупак. Д.-Гарадок. ШВАРГГКАЦЬ незак. экспр. Гаварыць, балбатаць. Нешчо шваргікалі там тые дзеўкі коло клуба. Хачэнь. ШВАРДЫ'КАЦЦА незак. Тое ж. Швардыкаліса селом. Хачэнь. ШВАРДЫ'КАЦЬ, ШВАРДЭ'КАЦЬ, ШТЭРДЭ'КАЦЬ незак. Тое ж. Не швардыкай абу-чого! Верасніца. Да от штэрдэкаюць, б'юцца, крычаць, бу овечкі тые кручоные. Дварэц. Прыехаў зяць до мене i так швардэкае, шо я нічого не понімаю. Пагост. ШВАФКА ж. Кавалак вяроўкі. Шваркою сцебенуў по плёчах. Пагост. ШВАФКІ мн. Абноскі абутку. Хотамель. ШВАРЬГПЩЬ незак. Кракаць (пра качара). АздаМІЧЫ
Дадатковыя словы
бюцца, бючэ, зесць, сцебенўў, шахаць, шахнуць, шахорыць, шахран, шахцець, шаіхворост, шваика, швардыкацца, швардыкаць, швардэкаць, штэрдэкаць
3 👁