Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Чубаюцца дай годзі! Запясочча. Чубаюцца удвох п'яные. Аздамічы. ЧУ'БАЦЬ незак. Апладняць (пра гусей). Гусак чубае гусь, іграе. Рыдча. ЧУБІ'ЦЬ незак. Чубіць, перан. біць, тузадь. Хто кого любіць, той того чубіць (прыказка). Старажоўцы. ЧУБО'К м. Чубок. E чаечкі з чубкамі. Хачэнь. Вільчак, выступ над франтонам. На самом чубку буські стояц. Запясочча. ЧУБУ'К, ЧЫБУ'К м. Цыбук. Чубук у люльцы зломаўса. Запясочча. Согінае лозу, отрэжэ, роспарыц, проволокою пропхне, согне i чубукі готдвуе. Там жа. Чубукь булі i гліняные. Сямурадцы. ГІамянш. чыбучок. Чыбучок з любого дзерэва вупальвалі. Сямігосцічы. ЧУГА'ЙКА ж. Міфічная істота ў выглядзе вялізнай жанчыны (паводле падання, жыла ва ўрочышчы Чагошчы). Нека чу гайка ходзіла да душыла людзей, да ŭ од того цепер Чагошчы прозываюць. B. Малешава. ЧУТГСТАЦЬ незак. экспр. Рабіць што-небудзь з цяжкасцю. Кажны дзень чугістай дровыі Альшаны. Ледзь ісці, цягнуцца. Стары чоловек чугістае. Альшаны. ЧУГУ'Н, ЧЫГУ'Н, ЧАГУ'Н м. Чыгун. У нас чугун, а на полёсьі чавун кажуць. Дварэц. Кладзе повен чыгун да ў водзе варыць. Хачэнь. Чагун. Чэрнічы. Памянш. чыгун ё ц, ч i г ў н ч i к, ч ы г у н ч ы к. Такі чыгунец е, то кажны берэ на сенокос. Хачэнь. А коло гню стояў чігунчік з водою (з казкі). Бярэжцы. Чыгунчык. М. Малешава. Павел, чугуні ло, чугуні шчэ. Поставки чугуніло таке, як ведро, да лупки ту вускарку. Хачэнь. Вот тоусты, як чугушшчэ. Старажоўцы. ЧУГУ'НКА ж. Ануча, якой бяруць чыгуны з печы. Хотамель. ЧУДА'К ж. Жартаўнік. От, Пёцё, чудак ты! Сямігосцічы. ЧУ'ДО н. 1. Дзіўны, незвычайны выпадак. Я тожэ тобе чудо роскажу. Кароцічы. 2. Рэлігійнае свята восенню. Чудо бувае увдсень, до Міхайла, коло Прэчыстой. Луткі. Було чудо, с'ято увосень, да прыбілі ў Турове дрова человека. Дварэц. ЧУДО'ВІШЧЭ н. Пачвара, страшыдла. Твоя жонка родзіла чудввішче, ні дзіця, ні хто его знае шчо (з казкі). Бярэжцы. ЧУДСУСЕЯ ж. Дзівосы. Дзе буваюць жарты, да рос