Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

Ходакі ездзілі на оглядку. Пагост. 2. Хадулі. Пагост. Ходокі Аздамічы. 3. Атопкі. Альпень. Д П о й с ц і у х о д а к і. Стаць валацугай. Я к людзі лягуць спаць, вона йдзе ў ходакі, красьці. M. Малешава. ХО'ДАРЭМ прысл. Ходырам. Д Х о д а р эм х oд з i ц ь. Быдь у руху, модна хістацца. Ходарэм коло цыцкі у мого человека залезо ходзіць, вон ранены. Пагост. ХОДА'ЧКА ж. Хадок. Була ŭ здорова, ŭ ходачка, ŭ робдціха. Верасніца. ХОДЖА'ЦЬ, ХАДЖА'ЦЬ, ХОЖА'ЦЬ, ХАЖА'ЦЬ незак. Падглядаць пчол. Пчол раз у год осенню ходжаюць. Аздамічы. У той хвоі ніхто не хаджае пчол. Цераблічы. Хожаў ты свое пчолы? Запясочча. Даставаць рыбу ca стаўных прылад. Пойду жакі хаджаць. Альшаны. Дзед там рыбу ходжае. В. Малешава. Хажац. Хотамель. ХО'ДЗЕЧЫ, ХО'ДЗЯ дзеепрысл. Ходзячы. Ходзечы по болоту, перэрваласа — да еке ж там ягоды! Хачэнь. Чоботы потоптаў, ходзя за тобой! M. Малешава. А на полі на ролье, там ходзілі два жураўле, воны ходзя говораць, шо рання ролья лучча жаць (з песні). В. Малешава. ХОДЗГЦЬ, ХОГЦЬ незак. Хадзіць, перамяшчацца. Ходзець есьці, а то вухолодае! Луткі. На Гвозд ходзяць за журавінамі. Цераблічы. Як ходзіш, то ўсе трэбо, а ляж на д зет, то ўсе не трэбо. Дварэц. Ходзь, Пушык, ідзі шукай! В. Малешава. Оле, ходзі, тут грыбоў багато! Хачэнь. То воны стояць на купіне, а я ходжу й ходжу, й ходжу. Не так жэ воно змерзнеш ходзячы. Там жа. Надзе, хоі на роботу. Альшаны. Як увечэры куры доўго ходзяць, то будзе дождж (прыкмета). Там жа. У водном ходзіш — маці ўмрэ (прыкмета). Бярэжцы. Праўду кажуць, шчо сорок дней душа ходзіць (народнае павер'е). Сямігосцічы. Ііерэпіваю жоўтые грошы, шоб не ходзіла жонка боса (вясельнае пажаданне). Старажоўцы. Оддала рукам!, а буду ходзіць ногам! (прымаўка). Там жа. Пахмурок ходзіць — дождж будзе (прыкмета). Буразі. Д Х о д з і ць у коні кі. Знаходзіцца ў стане алкагольнага ап'янення. Мішка ходзіць и конікі. Хачэнь. ХОДЗЯEВАТДЬ, ХОЗЯЕВА'ЦЬ незак. Гаспадарыць