Усёго e, але не ўмеюць хозяёваць. В. Малешава. Этые там ходзяююць. Там жа. ХО'ДКІ прым. Хуткі ў хадзе. I ходкі конь i бегуны буў! Луткі. Ходкі конь скоро ходзіць, а не ходкі лапае. Там жа. Ходкі конь, любо ораць. Аздамічы. За два дне ходкі зайдзе ў Мозыр. Дварэц. От ходка корова. Запясочча. ХСУДНІК м. Палавік. Тэ полотно, шчо сцелецца под ногі, называецца ходнік. Кароцічы. ХСУДОМ прысл. 1. Пешшу, шагам. Вон ніколі ходом не йдзе, а ўсе бегом. Цераблічы. Як бы ходом ходзілі. Бярэжцы. Конь ідзе ходом. Верасніца. ХОДУ'Н м. 1. Хадункі. Зразу седалка, потом стоянка, а потом ходун. Луткі. Е таке ходуны ходзіці малым дзецям. Цераблічы. 2. Хадок, пасланец. Ходуны, посланцы ў Сіберы дзесець семей жывуць. М. Малешава. 3. Палавік. Я зарэ ходуны поўтрасаю. Рубель. Памянш. х о д ў н ч ык. А у нас робяць дзіцяці такого ходунчыка. В. Малешава. ХОДУТИКА ж. Хадункі. Алыианы. ХОЗЯЕНОВА'ЦЬ, ХОЗЯШОВА'ЦЬ незак. Гаспадарыць. Хазяін хозяенуе коло дому, домашніе дзела робіць. Сямурадцы. У дваццаць год паровацца ўрэм'е, хо~ зяіноваць. Пагост. ХОЗЯ'Ш, ХОДЗЯ'Ш, ХАДЗЯ'Ш, ХОЗЯ'И м. Гаспадар. Госці ў хату, а хозяін с хаты. Сямігосцічы. Я ходзяін i ты ходзяін. М. Малешава. Ее сын дома да шчэ хадзяін. Верасніца. Я сам хозяй собе! Альпень. Багато хозяёў загоняло свіней у лес. Хотамель. Будзьце хозеямі, рэжце хлеб. Хотамель. Кажный своёму полю хозяін. Луткі. Неколі казалі — з его хозяіна не будзе, бо ў чоботах ходзіць. Там жа. Хто ў лесі не злодзей, той дома не хозяін (прыказка). Сямігосцічы. Памянш.-ласк. хоз я і нк о. Хозяінко, спасібо вам за вашые цёплые журы! Сямурадцы. ХОЗЯІНСУВУ прым. Гаспадароў. А шчэ була маці ў мене, ото хозяінова маці. Хачэнь. ХОЗЯ'ЙКА ж. Гаспадыня. Ходзем, хозяйко, домоў! Дварэц. Ек улезеш у хату, то убачыш ека хозяйка. Старажоўцы. Пока хозяйка горшчок зварыць, то сем раз хозяіна обмане (прыказка). Там жа. 3 доброе дзеўкі добра хозяйка (прымаўка). Там жа. Ека хозяйка, такі І