утечэ тая крыса од буська. Рубель. 3 выкл. Хіба. Я ходзіў тудэю — Хіба так! Аздамічы. ХІБЕТ-ДЗЕ'УКА ж. Дзяўчына прываблівая, спакуслівая. Хібет-дзеўка, так i шыхуюць коло ее хлопцы. Пагост. ХІБЕНГНЫ прым. Спакуслівы, прываблівы. Хібетна дзеўка — ето шо цело ў ее зовушчэ, не сордмнэ. Пагост. ХІБКІ' прым. Гнуткі. Тросць у жэлезном бердзе хібка вельмі, не чутно, ек ччы. Луткі. ХІБО'ВЫ прым. Крывы (?) Хібовэ дерэво. Хотамель. ХЕЖА ж. Кладоўка, клець. У сенях була хіжа спаць молодым. Луткі. Хоць хіжа згорэла, але ŭ мушы погорэлі (жарт). Там жа. У селян хіжа, з дошчок перэбітые сені. Дварэц. ХІЖО'К, ХІЗО'К м. Кладоўка. А молодые нашы спяць у хіжку. Тураў. Колісь була така комора, то казалі на ее хізок. Луткі. ХЕЖЫНА ж. Хаціна. Подважыў свою хіжыну, коб вушэй була, бо села. В. Малешава. ХІЛЕЦЬ незак. Хіліць. Куды маці хіліла, туды я хіліласа, нехай будзе так. Луткі. Помалу хіліць стог, можэ обернуцца без подпоры. Пагост. Хіліць сон голову. Там жа. Нахіляць. Подрэзаём сосну, хілім дай пошла падаць. Пагост. ХІ'ЛЫ дзеепрым. Пахілы, схілены. Альтаны. Хілы, слабы, знясілены. С хворобу хілы, сокеру ў целеш не ўгоню. Пагост. ХІЛЬНУ'ЦЦА зак. Хістануцца. Хільнуўса по колодзі йдучы, але устояў, не брохнуў у воду. Пагост. ХЕМОРОД м., ХЕМОРОДА, ХІМОФА ж., ХЕМОРОДЫ мн. Жарты, фокусы, выбрыкі, выдумкі. Годзі ўжэ запраўляла тые хімороды. Запясочча. Воны нас нешчо на хімороды, усе нешчо поддзеюць. Луткі. Не показвайca зо своімі хімородамі. Там жа. Я знаю усе вашы хіморы. В. Малешава. Падліза, ліслівы чалавек. Аздамічы. А Х і м о р о ды с т р о і ць. Капрызіць, рабіць на свой лад, не слухацца. Загадала хлопцу картоплі копаць, а вон хімарады свое строіць: копае зусім помалу, шпурляе дубцэм картоплі ў небо. Пагост. ХЕРАЦЬ незак. экспр. Жыць. Пока му хіраемо шчэ, то i унукоў поможем годоваці. М. Малешава. ХЕРКАЛО н. Хворы, слабы чалавек. Грудзі застудзіў да хіркае й хіркае, стаў хіркало. Пагост
Дадатковыя словы
дзеука, зовўшчэ, хібовы, хіжок, хільнуцца
1 👁