рошэ. Мачуль. 2. Тлушчавая залоза ў хатняй птушкі. Верасніца. ХВО'Я ж. 1. Хвоя. Уронышчэ Хвойнік, хвоі рослі. Чэрнічы. Коб гэту хвою порэзаў, то було б чотыры колоды. Верасніца. Прывязалі Галю к хвоі вочыма, а к полю плечыма (з песні). Пагост. Ека хвоя, така дошка, ека матка, така дочка, екі дуб, такі клін, екі бацько, такі сын (прымаўка). Аздамічы. 2. Каравайнае дрэўца. Ек ідуць по дзеўку, то несуць коровай з хвоею. Сямігосцічы. А Л і п о в а хвоя. Смалістая. хвоя. Аздамічы. Памянш. х в о й к а. Я седжу на той хвойцы. Бярэжцы. ХЕ'МАЦЬ незак. Дрэнна рабіць, вырабляць. Годзі ты хемаўі M. Малешава. ХЕ'НЦЫЯ ж. Ахвота. 0, хенцыя узела i мне туды іці. Луткі. ХЕ'УРА ж. экспр. Кампанія. Зобраласа хеўра. Як компаніцца удвох-утрох чоловек, то хеўра, схеўроваліса. Альтаны. Оборвала хеўра яблока. Там жа. Хевра. Хотамель. ХЕУРОВА'ЦЬ незак. экспр. Быць у хаўрусе. Я с тобой хеўрую даўно. Алыпаны. ХІБ м., ХІБА' ж. 1. Хіб у свінні, каня. Хіб — то сама спіна ў свіні; поеледзі, ці тлустэ сало на хібу? Луткі. На самом хібу шэрсць ек дроті Там жа. Саме сало тоўшчэйшэ на хібу. Алынаны. За хібу коня узяўса. Альшаны. 2. Узвышша на зямлі. I толькі no гэтому хібу будзе іці. Луткі. ХІБА', ХГБО, ХІ'БЕ, ХГБЕЛ, ХГБЕЛЬ, ХГБЭЛЬ 1 часц. Хіба. Хіба шо нейдзі будзе за Жытковічамі? Луткі. Хіба вон проволку оторве? Там жа. A хіби я не говорыў тобе, шо там яма? Пагост. Хіба дзе гармоніст зайграе? Сямурадцы. А шо воны хіба дзеці? Любавічы. Хіба німа колі? Кароцічы. Коб як хібо пасынкі обломаць, як сядуць пчолы. Мачуль. Хібе коб браў ковешку да гнаў тых молодых, шоб ішлі робіць. Сямігосцічы. Хібе я ўжэ сама пойду ў лаўку по хлеб? Кароцічы. Mo хібе не схоцеў? Хільчыцы. Хібель мо на весне можно заробіць дваццаць рублей? Цераблічы. Хібель я цебе не пускаю? Там жа. 2 злучн. Хіба. Сто лет стоіць, хіба згорыць. Дварэц. Шлях буў, то не було ужэ нам спокою, хібель то цепэр не будуць просіцца то воды, то железняка. Цераблічы. Хібэль нора буде да ў нору, а так не
Дадатковыя словы
хемаць, хеура, хеуроваць, хібй
2 👁