ка). Аздамічы. От хворобу не откупісса! (прыказка). Пагост. А воўку — хворобу, шоб не давіў худобу (прымаўка). М. Малешава. ХВОРОБУ прысл. экспр. Нічога. Купілі ёму валенкі, а вон i кажэ: «Цепер хворобу воны, тые ногі, померзнуць!» Хачэнь. Хворобу на тобе! М. Малешава. ХВОРО'СТ м. зб. Хворает. Прыв'ез хворосту I плот плеце. Сямігосцічы. Хворост з сілегі. Пагост. Под хворостом догори хвостом (загадка). Огурок (адгадка). Запясочча. ХВОРОСЦГЦЬ незак. Біць, лупцаваць. Палкою того давай хворосціць, давай хворосціць! Мачуль. ХВОРСА', ФОРСА' ж. Форс. 3 хворей говорыць. Аздамічы. Форса такая була, лапці носілі ліповые. Там жа. ХВОРСІТДЬ незак. Фарсіць, моднічаць. Хворсіць, шо то я, хабрыцца. Цераблічы. ХВОРСУ'Н м. Фарсун. Вон хлопец быў хворсун. Сямігосцічы. ХВО'РТКА, ФО'РТКА ж. Веснічкі. Хвортка ходзіць e, вона коло вешніцы. Пагост. Іду я, а дзядзькова фортка то отчыніцца, то зачыніцца, аж ідзе тая жонка, шчо ўмерла. Луткі. Памяти, х в о р т о ч к а, фо р т о ч к а. Зачынеце форточку, а то отдзянілі, свінней поўны огород будзе. Верасніца. Хворточка у окне воздух папу скаць. Пагост. ХВО'РЫ прым. Хворы. Ек хворы чоловек — ўсе ўліяе. В. Малешава. ХВОРЭ'ЦЬ незак. 1. Хварэць. Вон хворэе вельмі доўго. Бярэжцы. I есці добрэ, i ні хворэеш от жолуду. Там жа. Дай шчэ пошла замуж, дай вон захворэў, да тры годы хворэў. Сямурадцы. 2. Быць, існаваць, жыць, знаходзіцца. Можэ цэлу зіму хворэць на чечцы та качка (г. зн. не адлятаць у вырай, а жыць на незамярзаючай вадзе). Верасніца. Рыба уткну ласа ў траву i хворэе. М. Малешава. Облепіла обоямі i так вона й хворэе (пра хату). В. Малешава. Доліна з водою, там вода хворэе. Там жа. Пбець, прападаць, псавацца (?). Вона назлівала, да так молоко собе тут хворэе. Хачэнь. Тая вода хворэла там у тых болотах. Сямігосцічы. ХВО'СНУЦЬ зак. Стукнуць, хвастануць. Узела б палку да ек хвоснула! М. Малешава. ХВОСО'ЛЯ ж. Фасоля. Тычкі на хвосолю ставяць. Запясочча
Дадатковыя словы
прывез, хвоснуць, хвосоля
2 👁