ХАМУЦГНА ж. Хамуціна. Хамуціна прышываецца к клёшчам. Верасніца. ХАНА' м. Канец. Хана гарбузам, не поростуць, позно ўжэ. M. Малешава. ХАП м. Чорт, міфічная істота (y праклёне). Хап его не озьме! Хотамель. ХАПА'ЦЦА незак. Хапацца. I ў цэркві за різы nonoвые хапаюцца. M. Малешава. Хапайса, то ŭ тобе будзе чарка (прыгаворваюць, калі чалавек папярхнецца ў час яды). Луткі. ХАПА'ЦЬ незак. 1. Хапаць. Шо ты поперэд невода рыбу хапаеш? В. Малешава. Прадуць, прадуць да хапаюць, шчоб хуччэй. Верасніца. Начинает жаць, то не хапай, бо нажменіш руку. Хачэнь. Я Купало, шо дзевок хапало! (прымаўка). Пагост. 2. Быць дастатковым. Долі не хапае той жонцы. Сямурадцы. ХАПЕ'Ц м. Міфічная істота; хапуга. Хапец цебе понесе з тое комнаты без света. Луткі. ХА'ПНУЦЬ зак. Хапануць, хапнуць. A воўк ек хапне мене за ногу! Сямігосцічы. ХАПУ-ХАПУ' выкл. Хап. А я жала да хапу-хапу, da нажала одну копу-копу (з песні). Пагост. ХАПУ'Н м. Хапун, хапуга. Хапуны сеткі забралі. Пагост. ХАПУ'ЧЫ дзеепрым. Хапучы. Вон такі хапучы. Цераблічы. ХАФА ж. экспр. Твар. Ну й хара ў его, плёваць хочэцца. Верасніца. ХАРАБ(УН1ЦЦА незак. Прыбірацца, чапурыцца. Харабоньса не харабонъса — постарела ужэ. М. Малешава. ХАРАБУ'ЦЩЦА незак. Скручвацца. Дзелаеш спіцы ў вушы, шо б не харабуціліса ў кучу. Цераблічы. ХАРА'МКАЦЬ незак. Плявузгаць. Начне харамкацъ: моя баба ге й ге, а баба зусім умэрла. Мачуль. ХАФКАЦЬ незак. Харкаць. Харкаюць пулом да дымом. Запясочча. ХАРМА'ТНЫ прым. Спрытны, прыгожы. Запясочча. ХАРЧ м. Харч. Чоловек на пяць того харчу, шо набраў. Луткі. Собака сакоўскі есць харч свінячы. Мачуль. На болото i харч бером, недзелю там будом, покі сено кончымо. Пагост. Гуляй, голота, коля болота — які харч, така І робота (прыказка). Бярэжцы
Дадатковыя словы
харабуцщца, харамкаць, харматны
4 👁