шчаслівы. Мачуль. Вудоў богато у нас. Хільчыцы. Люблю цебё, удовё, a дзеці твое (прыказка). Хачэнь. УДОВЕТД м. Удавец. Жонка ў ёго помёрла, удоўцом зостаўсо. Альпень. УДО'ВІН прым. Удовін. Вбучэ, куды ты йдзеш? — Па ўдовінэ порося.— Так у ее ж однэ.— Як однэ, то хай i того не будзе (прытча). Сямурадцы. Сёно Ільінэ — та ўдовінэ (прымаўка). Хачэнь. УДО'ВОЛЬ прысл. Уволю, удосталь. Удоволь наёўса.. Аздамічы. УДОГО'Н, УДОГО'НКІ прысл. Наўздагон. Удогон погнаўса. Аздамічы. Удогонкі пошоў i не догнаў. Там жа. УДО'Д, ВУДО'Д м. Удод. Удод жоўты, дзюбаты. Запясочча. Вудод з гребнем. Альтаны. Удоду, удоду, вулі з вуха воду (дзіцячая прыгаворка пасля купания, калі скачуць на адной назе). Верасніца. Памяниі. у д о д з і к. Удодзік як бу дзяцел, у ёго чубок. Запясочча. УдодзікІ вонючые такіе! Там жа. УДО'Й м. Удой. Hi лою, ні удою (прымаўка). Мачуль. УДО'МА прысл. Дома. Коб удома не вучыў, то не навучыласа б. Хотамель.То я учора удома была! Аздамічы. УДСУСВЕТА, УДСУСВІТА прысл. Надосвітку, досвіткам. Удосвета ек побачыш маленькі серпок, то шчэ стары месец, а пройдзе тры дні — ўвечэры побачыш серпок, то молодзік. Сямурадцы. Удосвета молоду ўвозяць. Пагост. Устаюць удосвіта, коб не проспаць. Верасніца. УДОУБЦГСА зак. Удзяўоціся; перан. уесціся, учапіцца. От ужэ удоўоласа, як той дзяцёл у дзерэво. Старажоўцы. УДО'УЖ 1 прысл. Удоўж. Трэба удоўж бороновацъ. Аздамічы. Хата так удоўж стоіць. Чэрнічы. 2 прыназ. Уздоўж, удоўж. Тоўсты перэсоў от печы до сцены удоўж хаты, а на печы жэртка. Луткі. Удоўж рэкі пошоў домоўкі. Аздамічы. УДО'УЖВАЦЬ незак. Выцягваць, выпручваць Кагу: уміраю угё, удоўжвае нешчо менё. Сямігосцічы. Рабіць даўжэйшым. На таку тоню короткіе попускі, то ўдоўжваю. Пагост. УДСУУСКІ прым. Удовін. От, знаеце, така жытка ўдоўска! Пагост. УДРАПНУТДЬ зак. Драпнуць, дзерануць. Як удрапнё, то робіцца нарыў. Сямурадцы
Дадатковыя словы
вбўчэ, кагў, молодў, памянйі, пбпускі, тбню, удзяўбціся, удоуж, удоужваць, удоўбласа, удоўцбм
0 👁