Тураўскі слоўнік (1987). Том 5. С-Я. І. Я. Яшкін, Г. А. Цыхун, А. А. Крывіцкі

таке постаноўлёнье, ек у дзеда. Верасніца. Чысты бацько, удаўса ў бацька. В. Малешава. Свое свінча удасцца, бувае, усе одно, як дзіке, поджарэ. Цераблічы. А У д а ц ц а ў с н е. Прысніцца. Ліцэ твое ў сне удалосо. Хотамель. УДА'ЦЬ зак. Выдаць, выдацца, паказацца. А мне удало, немоўгады екіе это людзи Хачэнь. УДА'ЧА ж. 1. Удача, удалы вынік. Сямігосцічы. 2. Падабенства, супадзенне. Удаўса ў бацька i кроплі побраў, от удача! Сямігосцічы. УДВОЙЗЕ' прысл. Удваіх. Удвойзе пасом, трэба коб товар буў не голодны. Мачуль. 3 бабою удвойзе но жывуць.Тэмжз. УДВОЙНЕ' прысл. У два разы, удвайне, удвая. У двойне перэплоціў. Аздамічы. УДВСКСТАЛЬ прысл. У дзве столкі, удвая. Одзеяло удвосталь склаў. Аздамічы. УДВО'Х, УДВОГХ прысл. Удвух, удваіх. Удвох ходзілі ў Городок. Аздамічы. А удвох на дворы, на этом ганку седзяць. Кароцічы. Му ўдвоіх цягном ценето. Пагост. Парыкуюцца удвоіх. Луткі. УДЗЕВЕЦЕ'Х прысл. Удзевяцёх. Удзевецёх ходзШ ў Городок. Аздамічы. УДЗЕЛГЦЬ зак. Выдзеліць, даць частку пры падзеле. Шо ты мне удзеліў, то я i маю. В. Малешава. Ох, шо мне удзелілі, одных кошоў! (пра дрэнны сенакос, зарослы лазой). Старажоўцы. А Козаком удзеліў лося вушы, шчо не мелі ні хлеба, ні колотушы (з вясковага вершаванага падания). Цераблічы. УДЗЕ'НЬ прысл. Днём, удзень. Удзень нішчо було. Хачэнь. УДЗЕ'РЖАЦЬ зак. Утрымаць, вытрымаць. А корову не удзёржаць, коб які мушчына помог. Пагост. Мало удзёржало, шоб на Івана не покропіў дождж. Бярэжцы. У одным мешку два коты не ўдзержыш (прыказка). Старажоўцы. УДЗЬВО'Х прысл. Удзвюх. Оны удзьвох i на рэцэ i ў кошары. Старажоўцы. УДЗЯ'БЩЬ $ак. экспр. Выцяць, ударыць. Трэба ўдзябіць пугою, то полеціць! Тураў. Удзябіў пугоўёшком по рэбрыках! Там жа. УДО'БА ж. Добрая, прыдатная зямля. А поля у нас— хороша удоба, як сушэй, то лучшэй росце. Аздамічы. УДОВА' ж. Удава. Як сірота i ўдова, то чоловек не