УГРЭВАТДЬ незак. Парыць, запарваць. Зелье угреваемо ўсяке. Аздамічы. УГРЭ'ЦЬ зак. Агрэць. Коб троха, то угрэла б по плечах. Мачуль. УДАВА'ЦЦА незак. Даваць плён, добра расці. У нас удаецца навек пшэніца. Аздамічы. Ей удаюцца буракі. Старажоўцы. УДАВА'ЦЬ незак. Здавацца, выдавацца. C пуду ёй i ўдаё—коб гэто нёхоця случылос, то ёй бу не ўдавало. Kaроцічы. Д У д а в а ць у в оча х. Toe ж. Нам удае ў вочах, шчо гэта не така бела мука. Луткі. УДАВГЦЦА зак. Падавіцца. Селі вечэраць да удавіўса картдплямі. Аздамічы. УДАВГЦЬ зак. Задушыць. Удавілі вероўкою того сэсоўца людзі. Пагост. УДАЛЕТД м. Удалы чалавек. Удалец на усе здатны. Запясочча. УДА'ЛЫ прым. Добры, харошы, удалы. Вэльмі ўдалы быў вэпручок. Рубель. Буханкі ўдалые на чэрэні спекліса. Альшаны. УДА'Р м. Хвароба ад удару. Удар ходзяць да шэпчуць; o, ў мене удар у колено. Сямігосцічы. Удар замоўляюць дзевець раз. Хачэнь. Пры удару схапваецца кроў у грудку, то боліць. Луткі. Замова ад удару: Господу богу помдлімса, да пречистой поклонімса. Да йдзе прэчыстая божа маці удар ддговораці. Не я одговорала — прэчыстая божа маці до помочи стала. Удар, удару, ясен месяц, по кдсцях не ходзі, косцёй не ломі. Хачэнь. УДАФЫЦЬ зак. Ударыць, стукнуць. Кблісь казалі, шчо ў гэту хату гром не ударыць, дзе буськовэ кубло. Старажоўцы. УДА'ТНО приел. Удала, трапна. Удатно попаў каменем у дзерэво. Сямігосцічы. Выгадна. Позвукалі плакаць, удатно ім — поплачэ й дадуць. Дварэц. УДАТНЫ прим. Удачны, удалы. Удатны буў буцдк: наесца, нап'ецца да лежыць собе. В. Малешава. Удатны такі хлеб получыўса. Цераблічы. Здатны, прыгожы. От пошоў удатны хлопец. Цераблічы. Постаўна корова, а на человека кажуць удатны. Там жа. УДАЛЩА зак. 1. Удацца, выдацца. Хлеб не ўдаўса. Аздамічы. 2. Урадзіцца падобным на каго-небудзь. У ёго удаўса, копія. М, Малешава. Толя ўдаўса ў Рэзду, у его
Дадатковыя словы
бўськовэ, грўдку, напецца, пўду, рэздў, угрэць, удавацца, удаваць
0 👁