гальны выраз. Хай на путчу оно йдзе, тэе ліхо! Запясочча. ПУШЧЬГНЫ мн. Смецце, амецце. Хотамель. ПУШЬГЛО н. Катах рагозу. Тэ кіяхі, шо пушацца, то пушило. Сямігосцічы. ПУШЬГНА ж. Пяро. От пушына веліка ў того пеўня! В. Малешава. Поплавок з пушыны зробіў дзед. М. Малешава. Памянш. п у ш ы н к а. Лёгкэ, ек пушынка. Хотамель. Пушынкі ў пеўня махінные. Хільчыцы. ПУШЫ'СТЫ прым. Пушысты. У мене булі косы пушистые на усе село, такіх кос не було ў селе. В. Малешава. ПУШЬГЦЬ незак. 1. Абсыпаць пухам. Буяхі— такіе тоўкачэ на рогозі, да вусушы, то добро дзевок пушыць. Кароцічы. 2. Пушыць. Кіслого молока з картоплямі з'еў да от живота пушыць. Пагост. ПХА'ЦЦА незак. Штурхацца. Горэлочка, не пхайса, ек я цебе не пхаю! (жарт). Сямігосцічы. ПХАЦЬ незак. 1. Штурхаць. Пхай ногамі — коціцца, бі шарик, а ўкінь у воду, то еж розгорнецца. Сямігосцічы. Не чорт бацька з печи пхаў — сам упаў (прымаўка). Аздамічы. 2. Соваць. Дзіця кота за мусу i ў очы пхае пальцамі. Луткі. Пхай по сцене ему то бервено! М. Малешава. ПХЕНУ'ЦЬ зак. Штурхнуць. Ох, мамонько, шо так нас моцненько пхенуло! Хачэнь. ПХГМКАЦЬ незак. Хныкаць. Плачэ да пхімкае дзіця, нешчо конозіцца. Любавічы. ПХНУЦЬ зак. Штурхнуць. Як пхну цебе, то i полеціші Старажоўцы. А вон узяў да того чігунчіка ногою ек пхнуў! Бярэжцы. ПЧОЛА' ж. Пчала. Як гледзіць пчолы да не дасць меду, то кажуць, вуверні кішэню, то вувернуцца ему пчолы з вулья. Старажоўцы. От жыве, ек пчола ў ліеду. Там жа. Пчола ў пчолы не позычае, а з голоду здыхае (прыказка). Мачуль. ПЧОЛО'ВУ прим. Пчаліны. У чэрушэчках мед пчолови. Дварэц. ПЧОЛЯФ м. Пчаляр. Пчоляр, дайце меду! ЦерабЛІЧЫ. ПШОНСУ н. Прасяныя крупы. А пшоно ж сыпалі, як приварок. Пагост. А пшоно однэ у однэ, хоць у голку ніжы! Верасніца
Дадатковыя словы
зеў, пхацца, пхенуць, пчолову
0 👁